Julia Roberts – hollywoodzka aktorka, matka trójki dzieci, szczęśliwa w karierze i życiu osobistym. Jaki jest sekret tak zwycięskiego marszu przez ekrany?
Na pewno nie w tej samej urodzie. Co więcej, ta szczupła kobieta o szerokich ustach, jak się wydaje, nie mieści się w jej klasycznym kanonie. Ale każda osoba, która odwiedziła film z jej udziałem, z pewnością będzie przepojona urokiem błyszczących oczu, zmierzwionej czupryny włosów i zwycięskiego uśmiechu od ucha do ucha. Jednocześnie język nie mówi, że aktorka gra dobrze. Wcale nie, po prostu tego nie robi, po prostu żyje w obrazach i okolicznościach wyznaczonych przez scenarzystę i reżysera. Charyzmatyczny? Niewątpliwie! Wybuchowy? I jak! Szczery? Za wszystkie trzysta procent! Kim ona jest, ta osławiona Julia Roberts? Trudno też to zrozumieć, jak każda naprawdę utalentowana osoba.
Dzieciństwo i rodzina Julii Roberts
Miejsce narodzin aktorki to miasto Smyrna w stanie Georgia w USA. Do dziś nie liczy 50 tysięcy mieszkańców, a potem, w październiku 1967 roku, było jeszcze skromniejsze: typowo amerykańskie miasteczko z pełnym atrybutem pozornie podobnych domków i zupełną odmiennością wewnętrznych warunków rodzinnych. Wygląd Julii Roberts przypomina typ włoskich musujących kobiet, ale biografowie twierdzą, że w żyłach aktorki jest mieszanka chłodnej krwi: od angielskiego po walijską, a nawet niemiecką. Dziewczyna była trzecim dzieckiem w niezbyt szczęśliwej rodzinie. Ale duch kreatywności i uroku aktorskiego trafił do dziecka zarówno od ojca, jak i od matki.
Walter Grady Roberts próbował swoich sił w pisaniu, aktorstwie, kiedyś prowadził nawet skromną szkołę aktorską, a gdy te zawody nie były karmione, przerzucił się na komiwojażera. Matka Betty Lou Bredemas utrzymywała rodzinę skromnymi dochodami jako sekretarka parafialna, a także próbowała występować na scenie.
Kiedy dziewczynka miała zaledwie 4 lata, jej matka złożyła wniosek o rozwód i wkrótce ponownie wyszła za mąż, tym razem z krytykiem teatralnym Michaelem Motesem. W tym małżeństwie urodziła się siostra Julii Roberts, Nancy Motes. W lutym 2014 roku na blogach pojawiły się skandaliczne informacje: w wieku 37 lat Nancy zmarła z przedawkowania, zostawiając list z oskarżeniem przeciwko swojej przyrodniej siostrze Julii, oskarżając ją o bezduszność.
Kariera
Małżeństwo matki i ojczyma trwało 12 lat i również się rozpadło. Julia niechętnie oddaje się wspomnieniom tamtych lat, ale starszy brat był bardziej szczery i powiedział, że jego ojczym był okrutny wobec pasierbów i stosował kary fizyczne. Julia zawsze wiedziała, jak i uwielbiała pracować, myślała o przyszłości, wyznaczała sobie cele. Po krótkim czasie na University of Georgia przeniósł się do Nowego Jorku z zamiarem kariery aktorskiej. Niestety, kanciasta chuda nie spieszyła się z rolami, ale jedna z agencji modelek podpisała z nią umowę, w której była klauzula o uczęszczaniu na zajęcia aktorskie. Obracając się w niemal kinowych kręgach, Julia w końcu dostała małą, zaledwie 15-sekundową, epizodyczną rolę w komedii „Straż pożarna”.
Brat Robert Roberts zrobił bardziej zauważalne postępy i zachęcał swoją siostrę w każdy możliwy sposób. W tym okresie Julia Roberts zagrała w dość przemijających filmach Blood Red, Satysfakcja, Mystic Pizza. Dziś są one ważne tylko jako kamienie milowe przyszłej wielkiej aktorki, ale Julia wkładała w każdy obraz cały żar swojej natury, szukała i odnajdywała szczegóły postaci. Nauczyła się grać na gitarze basowej i instrumentach perkusyjnych ze scenariuszy i ufarbowała swoje blond włosy na rudo, co idealnie pasowało do jej lśniących brązowych oczu i śnieżnobiałego uśmiechu.
Tak krok po kroku narodziła się przyszła legenda Hollywood – Julia Roberts, której honorarium ostatecznie sięgnęło 50 tysięcy dolarów. Kolejna praca okazała się solidną odskocznią do wielkiego kina. Uruchomiono film „Stalowe Magnolie”, w którym aktorka, która już stała się zauważalna, otrzymała rolę drugoplanową. Julia weszła w obraz po czubki paznokci. Żyjąc jak rtęć, plastik, z natychmiastową reakcją, z jasną emocjonalną otwartością, urzekła publiczność. Obraz stał się hitem kasowym, zaczęli mówić o Julii jako bardzo obiecującej gwiazdki. Ta rola przyniosła aktorce pierwszą nagrodę Złotego Globu i nominację do Oscara.
Od „Pretty Woman” Julii Roberts w tej roli pojawiła się taka fala energii, temperamentu, szczerości, że widzowie porwali w niebo magię filmowej powieści ekranowej. To był całkowity triumf. Julia zabrała ze sceny drugi Złoty Glob, tym razem opłata wyniosła 300 tys. dolarów. To była jej druga nominacja do Oscara. Julia stała się pełnoprawną gwiazdą statusu, już wybierając spośród wielu oferowanych jej scenariuszy. Trzecią statuetkę Złotego Globu przywiózł jej film Erin Brockovich. Wśród najbardziej godnych uwagi prac były uznane „Flatliners” i „In Bed with the Enemy”, wynagrodzenie Robertsa sięgnęło miliona dolarów. Coraz częściej w filmach aktorka zaczęła odgrywać rolę dramatycznego planu i wykonała z nimi świetną robotę. Publiczność wlała się w taśmy „Sprawa pelikanów”, „Captain Hook”, „Mary Reilly” i każdy inny film, w którym zapowiedziano Julię Roberts. W każdej ze swoich prac pozostała organiczna i bezbłędna, ale publiczność oczekiwała od niej powtórzenia Pretty Woman.
Niestety bajek nie można powielać i powielać. Ta historia miłosna nigdy się nie powtórzy. Julia będzie promieniować blaskiem różnych aspektów swojego talentu, ale najbardziej zapadająca w pamięć, najbardziej ukochana przez Amerykę i jej rzesze fanów na całym świecie, będzie tylko w genialnej „Pretty Woman”. W latach 90. aktorka zrobiła sobie przerwę, znikając na chwilę z ekranu. Ale w 1997 roku wróciła do aureoli swojego talentu, grając w romantycznej komedii „Wesele najlepszego przyjaciela”.
Po raz kolejny na ekranie żyła wiecznie młoda Julia, ironiczna i kłująca, ale tak pociągająca zaraźliwością jej śmiechu i szerokością niepowtarzalnego uśmiechu. Widz w końcu dowiedział się: jeśli Julia Roberts jest zajęta na zdjęciu, zdecydowanie musisz obejrzeć film. Sukces towarzyszył wszystkim kolejnym taśmom: „Notting Hill” (1999), „Runaway Bride” (1999), „Ocean’s Eleven” (2001). Szczyt był dziełem w filmie „Erin Brockovich” (2000). Film dał ponad 250 milionów dolarów w kasie i nominację do „Oscara”. Role Julii Roberts w filmach „Uśmiech Mony Lisy”, „Wojna Charliego Wilsona”, „Jedz, módl się, kochaj” okazały się kamieniem milowym i zostały wysoko ocenione przez krytyków. W sumie filmografia Julii Roberts ma ponad 50 prac, co jest naprawdę znaczące przy niewątpliwych zaletach zdecydowanej większości obrazów. Najnowszym dziełem gwiazdy w tej chwili jest film „Homecoming” (2018).
Życie osobiste Julii Roberts
Nie jest tajemnicą, że publiczność uwielbia być świadoma życia osobistego gwiazd. I pod tym względem aktorka nie zawiodła fanów. Przypisuje się jej powieści z dobrą piątką bardzo utalentowanych i wybitnych przedstawicieli elity twórczej: Kiefera Sutherlanda, Matthew Perry’ego, Liama Neesona, Daniela Day-Lewisa, Benjamina Bratta. Istnieje przypuszczenie, że Richard Gere nie tylko w filmie, ale w rzeczywistości uległ pokusie i zakochał się w aktorce. Oficjalne pierwsze małżeństwo Julii z piosenkarzem Lyle’em Lovettem (1993) nie trwało dwóch lat. I dopiero po 9 latach D. Roberts ponownie był legalnie żonaty, tym razem z operatorem Danielem Moderem.
W 2004 roku w rodzinie urodziły się bliźniaki: chłopiec i dziewczynka. Po kolejnych 3 latach aktorka urodziła syna. Magazyn Forbes szacuje majątek rodziny na 250 milionów dolarów. Julia jest właścicielką penthouse’u w Nowym Jorku, rancza w Teksasie, rezydencji i willi na różnych kontynentach, a także wytwórni filmowej Om Red Films. Dziennikarze zauważają, że pomimo statusu gwiazdy Roberts jest demokratyczna, zdołała zachować cechy swojej młodości, za którą zakochał się w niej widz. Jest szeroko zaangażowany w działalność charytatywną.
