De uitgestrekte bossen lijken bijna onbegrensd. Maar zelfs op zo’n schaal slaagt een persoon in het proces van economische activiteit erin om hem schade toe te brengen.
- Belangrijkste oorzaken van ontbossing
- Waarom moeten bosgebieden behouden blijven? Wat veroorzaakt ontbossing
- Statistieken over ontbossing in de wereld en in Rusland
- Bosgroepen
- Soorten opruimingen
- Legale en illegale houtkap
- Gevolgen van ontbossing
- Het probleem van ontbossing en manieren om het op te lossen
- Wereldwijde strijd tegen ontbossing
Ontbossing met als doel het oogsten van hout op sommige plaatsen is wijdverbreid. Een dergelijk intensief en onredelijk gebruik leidt er geleidelijk aan toe dat het bosfonds uitgeput begint te raken. Dit is zelfs in de taiga-zone merkbaar.
De snelle vernietiging van bossen leidt tot het verdwijnen van unieke flora en fauna en tot de verslechtering van de ecologische situatie. Dit geldt vooral voor de samenstelling van de lucht.
Belangrijkste oorzaken van ontbossing
Een van de belangrijkste redenen voor ontbossing is allereerst de mogelijkheid om het als bouwmateriaal te gebruiken. Ook worden heel vaak bossen gekapt om grond te bouwen of te gebruiken voor landbouwgrond.
Dit probleem werd vooral acuut aan het begin van de 19e eeuw. Met de ontwikkeling van wetenschap en technologie begon het meeste kapwerk door machines te worden gedaan. Dit maakte het mogelijk om de productiviteit en daarmee het aantal gekapte bomen aanzienlijk te verhogen.
Een andere reden voor massale houtkap is het creëren van weiden voor landbouwhuisdieren. Dit probleem is vooral relevant in tropische bossen. Voor het grazen van één koe is gemiddeld 1 hectare weiland nodig, wat neerkomt op enkele honderden bomen.
Waarom moeten bosgebieden behouden blijven? Wat veroorzaakt ontbossing
Het bosgebied bestaat niet alleen uit bomen en struiken en kruiden, het zijn ook honderden verschillende levende wezens. Ontbossing is een van de meest voorkomende milieuproblemen. Met de vernietiging van bomen in het biogeocenose-systeem wordt het ecologische evenwicht verstoord.
Ongecontroleerde vernietiging van bossen leidt tot de volgende negatieve gevolgen:
- Sommige soorten flora en fauna verdwijnen.
- De soortendiversiteit neemt af.
- Kooldioxide begint te stijgen in de atmosfeer.
- Er treedt bodemerosie op, wat leidt tot de vorming van woestijnen.
- Op plaatsen met een hoog grondwaterpeil begint wateroverlast.
Statistieken over ontbossing in de wereld en in Rusland
Ontbossing is een wereldwijd probleem. Het is niet alleen relevant voor Rusland, maar ook voor een aantal andere landen. Volgens ontbossingsstatistieken wordt wereldwijd elk jaar ongeveer 200.000 km2 bos gekapt. Dit leidt tot de dood van tienduizenden dieren.
Als we gegevens in duizend hectare voor afzonderlijke landen beschouwen, zien ze er als volgt uit:
- Rusland – 4.139;
- Canada – 2.45;
- Brazilië – 2.15;
- VS – 1,73;
- Indonesië – 1.6.
Het probleem van ontbossing wordt het minst getroffen door China, Argentinië en Maleisië. Gemiddeld wordt er op aarde in één minuut zo’n 20 hectare bosplantages vernietigd. Dit probleem is vooral acuut voor de tropische zone. Zo is in India in 50 jaar het met bossen bedekte areaal meer dan twee keer zo groot geworden.
In Brazilië zijn grote stukken bos gekapt voor ontwikkelingsdoeleinden. Hierdoor zijn de populaties van sommige diersoorten sterk verminderd. Afrika is goed voor ongeveer 17% van de bosvoorraad in de wereld. In ha is dat zo’n 767 miljoen. Volgens de laatste gegevens wordt hier jaarlijks zo’n 3 miljoen hectare gekapt. Meer dan 70% van de bossen in Afrika is de afgelopen eeuwen vernietigd.
Ook de houtkapstatistieken in Rusland vallen tegen. Vooral in ons land worden veel naaldbomen vernietigd. Massasnijden in Siberië en de Oeral droegen bij aan de vorming van een groot aantal wetlands. Opgemerkt moet worden dat de meeste stekken illegaal zijn.
Bosgroepen
Alle bossen op het grondgebied van Rusland kunnen worden ingedeeld in 3 groepen op basis van hun ecologische en economische waarde:
- Deze groep omvat plantages die een waterbeschermende en beschermende functie hebben. Dit kunnen bijvoorbeeld bosgebieden langs de oevers van waterlichamen of beboste gebieden op berghellingen zijn. Tot deze groep behoren ook bossen met een sanitair-hygiënische en gezondheidsbevorderende functie, nationale reservaten en parken, natuurmonumenten. De bossen van de eerste groep zijn goed voor 17% van het totale bosareaal.
- De tweede groep omvat plantages in gebieden met een hoge bevolkingsdichtheid en een goed ontwikkeld transportnetwerk. Dit omvat ook bossen met een onvoldoende basis voor bosbronnen. De tweede groep is goed voor ongeveer 7%.
- De grootste groep, haar aandeel in het bosfonds is goed voor 75%. Deze categorie omvat aanplantingen voor operationele doeleinden. Dankzij hen wordt aan de houtbehoefte voldaan.
De indeling van bossen in groepen wordt in meer detail beschreven in de Grondbeginselen van de boswetgeving.
Soorten opruimingen
Het oogsten van hout kan zonder uitzondering in alle bosgroepen worden uitgevoerd. In dit geval zijn alle stekken verdeeld in 2 soorten:
- hoofdgebruik;
- zorg.
Definitieve kapingen
De definitieve kap wordt alleen uitgevoerd op plantages die de rijpingsperiode hebben bereikt. Ze zijn onderverdeeld in de volgende soorten:
- Solide. Bij deze manier van kappen wordt alles gekapt, behalve het kreupelhout. Ze worden in één keer uitgevoerd. De beperking op hun bezit wordt opgelegd in bossen van instandhouding en ecologisch belang, evenals in reservaten en parken.
- Geleidelijk. Bij dit type kap wordt de bosopstand in verschillende stappen verwijderd. In dit geval worden allereerst bomen gekapt die de verdere ontwikkeling van de jonge, beschadigde en zieke jongen belemmeren. Gewoonlijk verstrijken 6 tot 9 jaar tussen de fasen van deze kap. In de eerste stap wordt ongeveer 35% van de totale bosopstand verwijderd. Tegelijkertijd vormen overrijpe bomen het grootste deel.
- Selectief. Hun belangrijkste doel is de vorming van zeer productieve plantages. Tijdens hen worden zieke, dode, windschermen en andere inferieure bomen gekapt. Alle verzorgingstekken zijn onderverdeeld in de volgende soorten: klaring, reiniging, verdunning en doorgave. Afhankelijk van de toestand van het bos kan het uitdunnen continu plaatsvinden.
Legale en illegale houtkap
Alle ontbossingswerken zijn strikt gereguleerd door de Russische wetgeving. Tegelijkertijd is het belangrijkste document het “Snijticket”. Voor de registratie zijn de volgende documenten vereist:
- Een verklaring die de reden voor het kappen aangeeft.
- Plan van het gebied met de toewijzing van het gebied dat is toegewezen voor kap.
- Beschrijving van de belasting van gekapte plantages.
Ook bij export van reeds geoogst hout is een kapkaart vereist. De prijs is evenredig met de kosten van compensatie voor het gebruik van natuurlijke hulpbronnen. Het kappen van bomen zonder de juiste documentatie wordt geclassificeerd als illegale houtkap.
Gevolgen van ontbossing
De gevolgen van ontbossing zijn een verstrekkend probleem. Ontbossing tast het hele ecosysteem aan. Dit geldt met name voor het probleem van zuivering en verzadiging van lucht met zuurstof.
Ook is volgens recente studies gebleken dat massale kap bijdraagt aan de opwarming van de aarde. Dit komt door de koolstofcyclus die op het aardoppervlak plaatsvindt. Tegelijkertijd mag men de waterkringloop in de natuur niet vergeten. Bomen nemen er actief deel aan. Door met hun wortels vocht op te nemen, verdampen ze het in de atmosfeer.
Erosie van bodemlagen is een ander probleem dat gepaard gaat met het probleem van ontbossing. Boomwortels voorkomen erosie en verwering van de bovenste vruchtbare bodemlagen. Bij afwezigheid van een boomstam beginnen wind en neerslag de bovenste humuslaag te vernietigen, waardoor vruchtbare gronden in een levenloze woestijn veranderen.
Het probleem van ontbossing en manieren om het op te lossen
Het planten van bomen is een manier om het probleem van ontbossing op te lossen. Maar ze kan de aangerichte schade niet volledig vergoeden. De aanpak van dit probleem moet alomvattend zijn. Om dit te doen, moet u zich aan de volgende instructies houden:
- Bosbeheer plannen.
- Versterk de bescherming en controle van het gebruik van natuurlijke hulpbronnen.
- Ontwikkel een systeem voor monitoring en boekhouding van het bosfonds.
- Verbeter de boswetgeving.
In de meeste gevallen dekt het planten van bomen de schade niet. Zo blijft het bosareaal in Zuid-Amerika en Afrika ondanks alle genomen maatregelen onverbiddelijk krimpen. Om de negatieve gevolgen van houtkap te verminderen, is het daarom noodzakelijk een hele reeks aanvullende maatregelen te nemen:
- Vergroot het plantoppervlak jaarlijks.
- Creëer beschermde gebieden met een speciaal bosbeheerregime.
- Belangrijke strijdkrachten inzetten om bosbranden te voorkomen.
- Introduceer houtrecycling.
Wereldwijde strijd tegen ontbossing
Het bosbeschermingsbeleid in verschillende landen kan aanzienlijk verschillen. Iemand introduceert een beperking op het gebruik, en iemand verhoogt gewoon het volume aan restauratiebeplantingen. Maar Noorwegen heeft een geheel nieuwe benadering van dit probleem ontwikkeld. Ze is van plan om het loggen volledig stop te zetten.
Dit land heeft officieel aangekondigd dat het beleid van de zogenaamde “zero ontbossing” op zijn grondgebied zal worden uitgevoerd. In de loop der jaren heeft Noorwegen actief verschillende bosbeschermingsprogramma’s ondersteund. Zo wees het in 2015 1 miljard roebel toe aan Brazilië voor het behoud van het Amazone-regenwoud. Investeringen uit Noorwegen en een aantal andere landen hebben ertoe bijgedragen dat de houtkap met 75% is verminderd.
Van 2011 tot 2015 heeft de Noorse regering 250 miljoen roebel toegewezen aan een ander tropisch land – Guyana. En sinds dit jaar heeft Noorwegen officieel “nultolerantie” voor houtkap verklaard. Dat wil zeggen dat het geen bosproducten meer zal kopen.
Volgens ecologen kan papier ook worden geproduceerd door het bijbehorende afval te recyclen. En andere hulpbronnen kunnen worden gebruikt als brandstof en bouwmaterialen. Het Staatspensioenfonds van Noorwegen reageerde op deze verklaring door alle aandelen van ondernemingen die verband houden met schade aan het bosfonds uit zijn portefeuille te halen.
