Marilyn Monroe – Amerikaanse actrice en zangeres – een van de grootste filmsterren van de twintigste eeuw. Ooit was ze de beroemdste en meest gefotografeerde vrouw ter wereld. In de jaren vijftig werd ze door 20th Century Fox uitgeroepen tot sekssymbool en filmicoon. Monroe belichaamde in haar rollen de vrouwelijkheid en sensualiteit van een naïef en onhandig meisje in een wereld geregeerd door mannen.
Marilyn Monroe, echte naam Norma Jean Baker, werd geboren op 1 juni 1926 in Los Angeles in de familie van een enkele redacteur, Gladys Pearl Mortenson. De identiteit van de vader is niet bekend. Zelfs als kind werd ze beschouwd als een moeilijk opvoedbaar en mentaal onevenwichtig meisje. Al toen ze op de lagere school zat, werd ze opgevangen door een pleeggezin. In het nieuwe huis werd Monroe hard en strikt volgens het christelijk geloof opgevoed.
Toen Monroe zeven jaar oud was, keerde ze terug naar het huis van haar ouders. In hetzelfde jaar raakte haar moeder in een diepe depressie en belandde in een sanatorium. Norma Jean werd opgevangen door de ouders van haar jeugdvriendin Grace McKee. Monroe werd als wees beschouwd en daarom in een weeshuis geplaatst. De relatie met haar vriendin Grace bleef echter bestaan en twee jaar later keerde ze terug naar hen. Nadat Monroe seksueel was misbruikt door haar nieuwe adoptievader, trok ze in bij een ver familielid, haar tante. Maar na haar dood moest Norma terug naar een pleeggezin.
Ze ving de tijdgeest en de Amerikaanse smaak zo goed dat er een hele reeks foto’s in het legerblad verscheen. Norma Jean Baker voelde zich zelfverzekerd in haar werk en solliciteerde in 1945 als fotomodel. Om aan de wensen van het bureau te voldoen, verfde ze haar bruine haar met stro. Ik heb poseerlessen gevolgd. In slechts een paar weken tijd werd ze het meest gewilde model van het bureau onder de naam Norma Jean en sierde ze talloze covers van verschillende tijdschriften.
In 1946 eindigde Monroe’s eerste huwelijk.
In 1948 kreeg ze haar eerste filmcontract bij 20th Century Fox. Omdat de filmmaatschappij dacht dat ze niet gekwalificeerd was om de hoofdrol te spelen, besloot Norma de meisjesnaam van haar moeder, Monroe, te gebruiken en koos ze Marilyn als haar voornaam. Tijdens haar tweejarige contract zijn er slechts twee films gemaakt waarin ze in kleine bijrollen te zien was. In 1949 kreeg Monroe in Columbia haar eerste hoofdrol in Ladies of the Choir, waarin ze ook zong. Voor haar werk en haar nieuwe vriend Johnny Hyde onderging ze plastische chirurgie aan haar neus en kin. Sinds 1951 werkte ze weer voor de camera bij 20th Century Fox, maar met een contract van zeven jaar.
Met Monroe zijn inmiddels talloze films gemaakt die kenmerkend zijn voor deze tijd. Ze kreeg haar eerste hoofdrol in 1953 in de film Niagara. Datzelfde jaar vierde Monroe haar internationale doorbraak met How to Marry a Millionaire and Gentlemen Prefer Blondes, waarin ze een Amerikaans sekssymbool werd. Hoewel ze speelde en films miljoenen verdiende dankzij haar deelname, kreeg ze vanwege haar vreselijke karakter het laagste salaris voor een hoofdrol in 20th Century Fox.
In 1954 trouwde Monroe met honkbalster Joe DiMaggio, twaalf jaar ouder dan zij, die leed onder haar succes en populariteit. Dit werd gevolgd door het filmen van Billy Wilder’s populaire komedie The Seven Year Itch waarin Monroe’s witte jurk werd weggeblazen door metrowinden, die sindsdien een van de beroemdste beelden in de filmgeschiedenis is geworden. Haar huwelijk met DiMaggio eindigde in datzelfde jaar in een scheiding.
Met de steun van Miller, met wie ze in 1956 trouwde, richtte ze in 1957 Marilyn Monroe Productions op. Kort daarna werd The Prince and the Showgirl met Laurence Olivier in de hoofdrol uitgebracht. Haar mentale toestand verslechterde toen het tweede kind waar ze naar verlangde, stierf aan een miskraam. Ze werd gedwongen zich te wenden tot kinderpsycholoog Anna Freud, dochter van Sigmund Freud.
In 1960, op de set van Let’s Make Love, had Monroe een korte affaire met Yves Montand. Ze was toen al verslaafd aan pillen die haar ’s ochtends stimuleerden en ’s nachts lieten slapen. De effecten van de pillen waren constante stemmingswisselingen, vermoeidheid en geheugenverlies. Nadat Arthur Miller een affaire met een andere vrouw had bekend, liep ook dit huwelijk op de klippen. En in 1960 plaatste haar psycholoog Monroe in een psychiatrische kliniek.
In 1961 voltooide ze haar laatste film, The Misfits.
In 1962 begon Dean Martin met het filmen van Something’s Got to Happen. Maar ook hier had ze, net als bij eerdere opnames, moeite om haar tekst enkele minuten in haar hoofd te houden, waardoor het samenwerken een test van zenuwen was voor alle betrokkenen. De film “Something’s Got to Happen” bleef onvoltooid.
In de nacht van 4 op 5 augustus 1962 werd Monroe bewusteloos gevonden door haar huishoudster in Brentwood. Marilyn Monroe werd in de vroege ochtend van 5 augustus 1962 officieel dood verklaard in een ziekenhuis in Los Angeles.
