Paniekaanvallen – aanvallen van angst, angst zonder reden die moeilijk te verdragen zijn. Paniekaanvallen zijn ’s nachts mogelijk, overdag. De aandoening gaat gepaard met somatische symptomen. Behoort tot de categorie neurotische stoornissen.
Paniekaanvallen zijn mogelijk met en zonder paniekstoornis. Soms vergezeld van de ontwikkeling van feochromocytoom, fobieën, depressie.
Mogelijk tegen de achtergrond van endocriene stoornissen, hartaandoeningen, somatoforme disfunctie. Er zijn beschrijvingen van paniekaanvallen tijdens het innemen van medicijnen. Paniekaanvallen komen vrij vaak voor, bekend bij meer dan 20% van de wereldbevolking in de leeftijd van 20-30 jaar. Veel vrouwen ervaren paniekaanvallen tijdens de zwangerschap.
Redenen
Terwijl artsen niet precies weten wat paniekaanvallen veroorzaakt. Enkele van de factoren, omstandigheden, predisponerende afwijkingen die tot paniekaanvallen leiden, zijn ontdekt.
Het mechanisme dat een aanval veroorzaakt, is door de evolutie bepaald – het is een psychofysische reactie op een gevaarlijke situatie. Symptomen, oorzaken en behandeling van paniekaanvallen zijn een hot topic van onderzoek voor neurologen en psychiaters.
Het is bekend dat de aandoening wordt voorafgegaan door een adrenalinekick die het sympathische zenuwstelsel stimuleert. De inwendige organen zijn gevuld met bloed, de druk stijgt, het bloed is oververzadigd met zuurstof.
Voor het eerst ontwikkelt een aanval zich onder omstandigheden die het menselijk zenuwstelsel aantasten (overbelasting, overwerk, uitputting). Paniekaanvallen zijn typerend na alcohol, koffie, thee. Mogelijke reactie op conflict, plotselinge of chronische stress. De persoon interpreteert de situatie catastrofaal. Dit verhoogt de angst, de psychosomatiek van een paniekaanval.
Indirecte oorzaken van de aandoening zijn:
- onvermogen om negatieve emoties te accepteren;
- onbegrip van de eigen emotionele toestand;
- negativiteit vermijden.
Paniekaanvallen komen vaak voor bij kinderen en jongeren. Manifestatie vindt plaats op jonge leeftijd. Meer dan de helft van de gevallen – tot 24 jaar. Genetische afwijkingen zijn een predisponerende factor. Het risico op manifestatie is groter als een naast familielid het paniekaanvalsyndroom heeft.
Paniekaanvallen en alcohol- en drugsverslaving zijn nauw met elkaar verbonden. Overtreding wordt vaak waargenomen bij depressie, angst. Paniekaanvallen zijn mogelijk met cervicale osteochondrose.
Uit uitgevoerde enquêtes is gebleken dat vaker de oorzaak van een aanval van een situationele paniekaanval is:
- gezinsproblemen;
- problemen in het werkteam;
- druk in een onderwijsinstelling;
- zware situatie in de stad;
- stresssituatie in het land;
- bezorgdheid over de gezondheid, het succes van dierbaren.
Symptomen
Het belangrijkste symptoom van een paniekaanval is een aanval van angst. De patiënt voelt angst, paniek, is intern gespannen. Bijbehorende manifestaties:
- verhoogde hartslag;
- overmatig zweten;
- kortademigheid;
- rillen;
- misselijkheid;
- verstikking;
- duizeligheid;
- nabijheid van flauwvallen;
- slaapstoornis;
- verwarde gedachten;
- paresthesie van ledematen;
- angst om dood te gaan, gek te worden, de controle over zichzelf te verliezen;
- derealisatie;
- depersonalisatie.
Er zijn paniekaanvallen in een droom; soms gaan aanvallen gepaard met stoelgangstoornissen, buikpijn, krampen in de ledematen en drukverhoging. Bepaal bij het ondervragen van de patiënt hoeveel bijbehorende symptomen de aanval vergezellen. Ze zeggen over paniekaanvallen als er 4 of meer zijn.
Als we praten over wat een paniekaanval is, in eenvoudige bewoordingen, kunnen we het fenomeen formuleren als een angstaanval. Voor sommigen is dit een staat van interne spanning, anderen raken in ernstige paniek. Vaker observeren artsen paniekaanvallen met een lage mate van emotionele manifestaties. De studie van talloze beschrijvingen van het ontstaan van een paniekaanval heeft brede tijdslimieten voor een aanval aan het licht gebracht: van enkele minuten tot vele uren.
De toename van de druk tijdens paniekaanvallen, zweten en beven doen ons zoeken naar een verklaring voor de aandoening in de gezondheid van het hart. Onjuiste interpretatie leidt tot mislukte bezoeken aan zeer gespecialiseerde specialisten. Psychotherapie helpt bij paniekaanvallen, dus artsen verwijzen de patiënt meestal door naar een psychiater, psychotherapeut, neuroloog. Bezorgd over een verkeerde diagnose, is een persoon vatbaar voor hypochondrie.
Omdat uit persoonlijke ervaring niet bekend is hoe paniekaanvallen zich vóór de eerste aanval manifesteren, laat de episode een sterke indruk achter. Bijna altijd volgt een herhaling van het incident, waardoor de angst ontstaat om op een aanval te wachten. Dit versterkt de pathologische toestand. Als paniekaanvallen in vergelijkbare situaties voorkomen, vermijdt de persoon ze; ontwikkelt agorafobie, onaangepastheid aan de samenleving.
Symptomen van paniekaanvallen bij vrouwen
Vertegenwoordigers van het zwakkere geslacht ervaren PA vaker dan mannen. Symptomen van een paniekaanval bij vrouwen zijn vergelijkbaar met de hierboven beschreven lijst. De aandoening ontwikkelt zich vaak op de leeftijd van 25-44 jaar. De pols tijdens een paniekaanval versnelt, het hart klopt vaak, de ademhaling stopt, er is niet genoeg lucht. Vaak de toestand van flauwvallen.
Paniekaanvallen komen vooral veel voor tijdens de zwangerschap. De bijzonderheid van de zaak zijn de beperkte behandelingsmethoden vanwege het onvermogen om populaire medicijnen aan de patiënt voor te schrijven. Psychotherapeutische ondersteuning, hypnotische behandeling, autotraining voor paniekaanvallen worden middelen om de toestand te beheersen.
Symptomen van paniekaanvallen bij mannen
Geslacht is alleen van invloed op de statistieken van de verdeling van zaken. Symptomen van een paniekaanval bij mannen verschillen niet van karakteristieke vrouwen. Het belangrijkste symptoom is een aanval van angst, angst. Het is bekend hoe lang een paniekaanval duurt: gemiddeld 15-30 minuten.
Bij het beoordelen van de staat wordt aandacht besteed aan begeleidende tekens uit de lijst met bijbehorende tekens. Als er meer dan 3 overeenkomsten worden geïdentificeerd, wenden ze zich tot een neuroloog, een psychotherapeut. Vaker worden paniekaanvallen waargenomen op de leeftijd van 25-64 jaar; de piek valt bij de leeftijdsgroep 25-44 jaar.
Symptomen van paniekaanvallen bij kinderen en adolescenten
Bij de meeste minderjarigen worden paniekaanvallen geassocieerd met hormonale onevenwichtigheden als gevolg van de rijping van het lichaam.
Symptomen van een paniekaanval bij adolescenten zijn typerend, vergelijkbaar met die bij volwassenen. Emotionele componenten komen sterk tot uiting. De temperatuur tijdens paniekaanvallen is bijna altijd stabiel, normaal, hoewel er warmte- en koudegolven worden gevoeld.
Even na de eerste volgt een herhaling. Er zijn gevallen waarin aanvallen verergerden op jonge, volwassen en zelfs oude leeftijd.
Hoe het eruitziet
Als er pijn op de borst is, is er niet genoeg lucht. De aard van de aanval kan uiteindelijk alleen worden vastgesteld op basis van de resultaten van instrumenteel laboratoriumonderzoek.
Een aanval herken je aan de ademhaling: bij paniekaanvallen gaat het dwalen, er is een gevoel van zuurstofgebrek. Tegelijkertijd verschijnt er een onverklaarbare, oorzaakloze angst, die moeilijk te beheersen is. De patiënt voelt wat er gebeurt als van buitenaf: het lijkt erop dat de aanval hem niet overkomt. Minder vaak wordt angst vervangen door:
- verlangen;
- onderdrukking;
- agressie;
- tranen.
De neuroloog zal u vertellen over de gevaren van paniekaanvallen na het diagnosticeren van de aandoening. De aanval zelf is niet gevaarlijk, maar vermindert de kwaliteit van leven en veroorzaakt ernstige psychische stoornissen. Als u deze symptomen opmerkt, dient u een arts te raadplegen.
Weergaven
In de neurologie worden paniekaanvallen onderverdeeld in 3 typen:
- spontaan;
- situationeel;
- voorwaardelijk situationeel.
Het eerste type paniekaanval is een plotselinge aanval zonder duidelijke oorzaak.
De tweede wordt voorafgegaan door de vorming van een traumatische situatie of de verwachting daarvan. Situationeel kan op het examen, aan de vooravond van het conflict.
Het derde type wordt uitgelokt door chemische, biologische factoren. Waaronder:
- alcohol;
- cafeïne;
- verdovende middelen;
- hormonen.
Detectie
Beoordeel de toestand van de patiënt voordat u met de behandeling van paniekaanvallen begint. Er is een ernstschaal ontwikkeld. Het is gebaseerd op de paniekaanvaltest. Het testresultaat wordt gebruikt om de ernst van de paniekaanval te bepalen.
Paniekaanval-checklist
Een paniekaanvalvragenlijst is een reeks vragen die een ondubbelzinnig positief of negatief antwoord vereisen. De patiënt meldt aanvallen en hun kenmerken.
Paniektest
Eerste reeks vragen:
- Heeft u de afgelopen maand angstaanvallen gehad?
- Zijn er eerder zulke mensen geweest?
- Zijn de aanvallen onvoorspelbaar gebeurd?
- Bestaat er angst voor herhaling van de situatie?
Het tweede blok is gewijd aan sensaties tijdens een aanval. Waren daar:
- Frequente, oppervlakkige ademhaling;
- Frequente, onregelmatige hartslag;
- Pijn aan de linkerkant van het borstbeen;
- Zweten;
- Getijden;
- Kortademigheid;
- Ongemak in het maagdarmkanaal;
- Gedoofd gevoel van ledematen;
- Beven in het lichaam;
- Duizeligheid;
- Angst om dood te gaan.
De interpretatie van de resultaten wordt gedaan door een psychotherapeut of een neuroloog.
Andere diagnostische gegevens
De methode om de diagnose te stellen is een onderzoek van de patiënt met een beoordeling van de frequentie en ernst van aanvallen. Een typisch symptoom is een combinatie van angst en somatische manifestaties. Paniekaanvallen worden gedefinieerd door gedragsveranderingen na de eerste aanval.
Kenmerken van paniekaanvallen:
- typische duur tot een uur;
- spontane oplossing;
- repetitieve situaties.
Het diagnostische criterium is de manifestatie van symptomen die plotseling optreden en binnen 10 minuten een maximum bereiken.
Wat te doen bij paniekaanvallen?
Belangrijkste maatregelen:
- adembeheersing;
- aandacht wisselen.
De psychotherapeut vertelt tijdens de allereerste training wat te doen bij een paniekaanval. Een paniekaanval gaat gepaard met hyperventilatie, wat een verslechtering van de toestand veroorzaakt door een onbalans van gassen in het bloed. Het algoritme om te kalmeren tijdens een paniekaanval begint met het normaliseren van de ademhaling. Om dit te doen, drukt u een papieren zak tegen de neus, ademt u er langzaam en gelijkmatig in.
Om paniek onder controle te krijgen, moet je van gedachten wisselen en de focus van de aandacht verleggen. De eerste hulp die aan jezelf wordt verleend tijdens een paniekaanval is de maximale concentratie op de zaken waar de persoon voor de aanval mee bezig was. De eerste keer is moeilijk. Psychologen adviseren:
- tel talloze kleine voorwerpen in de buurt;
- een rekenkundig probleem oplossen;
- Maak een massage van de handen, oren.
Paniekaanvaloefeningen
Ademhalingsoefeningen voor paniekaanvallen zijn een effectieve manier om de gasbalans in het bloed te herstellen. Dit verzwakt de somatische symptomen van de aandoening. De meest effectieve oefening heet “5-2-5”. De taak van de beoefenaar is om met het middenrif te ademen.
Paniekaanvaloefening begint met een diepe ademhaling (5 seconden). Dit wordt gevolgd door de adem 2 seconden in te houden en vijf seconden uit te ademen. De cyclus wordt twee keer herhaald. Doe 5 gewone paren “inademen-uitademen”. Keer terug om te oefenen.
Hypnose voor paniekaanvallen
Hypnose voor paniekaanvallen is een gevestigde methode om met patiënten te werken. Er zijn twee benaderingen:
- klassiek;
- Ericksonian.
Met de klassieke methode wordt de patiënt geïntroduceerd in een staat van bewustzijnsverandering, een soort droom; instellingen voorstellen. Het effect is snel te bereiken, maar de methode is niet voor iedereen toepasbaar.
De Ericksoniaanse methode omvat het onderdompelen van de wakkere cliënt in een trance en het voorzichtig vormen van de juiste houdingen. De effectiviteit van de techniek is hoog, omdat de cliënt geen weerstand biedt.
Help jezelf en anderen
Handige autotraining. Herhaal tijdens een aanval de uitspraak over de voltooiing van de acute fase in enkele minuten. Herinner jezelf aan de veiligheid van de staat, de afwezigheid van een serieuze dreiging.
Psychologen leggen uit hoe je een persoon met een paniekaanval kunt helpen: je moet negeren wat er gebeurt, de aandacht verleggen, kalmte tonen, de patiënt bij de hand nemen en op een kalme toon met hem praten, om ervoor te zorgen dat de situatie zal zijn snel opgelost.
Hoe om te gaan met een paniekaanval in je eentje?
De taak van de patiënt is om de ademhaling onder controle te krijgen en de aandacht te verleggen om te kalmeren. Het is makkelijker als je een papieren zak bij de hand hebt. Het wordt tegen de mond gedrukt en langzaam, diep ingeademd, erin uitgeademd. Als zoiets niet in de buurt is, worden de handen in een boot gevouwen en tegen de lippen gedrukt. Normalisatie van de ademhaling is het eerste en belangrijkste punt om jezelf te helpen.
Een belangrijk aspect van staatscontrole is het begrijpen van de aard ervan. Om van een paniekaanval af te komen, is het noodzakelijk om informatie over aanvallen te bestuderen, provocerende factoren te ontdekken en de aard van het verloop van de acute fase te bepalen. Nadat is vastgesteld wat tot een verergering leidt, worden deze situaties uitgesloten van het dagelijks leven of verminderen ze hun impact op het bewustzijn. Het kan helpen om een psycholoog te raadplegen of een steungroep te bezoeken.
De praktijk van “veilige plek” is nuttig. Het gaat om het concentreren op het beeld van een bepaalde plek waar een persoon onkwetsbaar is. Houd het beeld in gedachten totdat de aanval voorbij is.
Gevolgen
De gevolgen van paniekaanvallen zijn niet dodelijk, maar onaangenaam. Gebrek aan behandeling leidt tot agorafobie.
Een persoon verliest aanpassing aan de samenleving, sluit zich in zichzelf. Depressie, neurose, andere psychische stoornissen zijn mogelijk. Verminderde prestaties, afnemende kwaliteit van leven.
Uitvoer
Gemiddeld weet ruim 20% van de jongeren uit eigen ervaring hoe paniekaanvallen zich uiten, al zijn ze niet altijd op de hoogte van de reden van de aanvallen. Bij een aanval moet u contact opnemen met een neuroloog of psychotherapeut; na bevestiging van de diagnose – een behandeling ondergaan en methoden leren om het lichaam te beheersen.
