Ik twijfel er niet aan dat alle mensen meer dan eens hebben gehoord over aminozuren en zelfs hebben gehoord over hun belang, maar weinigen kunnen een duidelijk en eenvoudig antwoord geven op de vragen, wat zijn deze zuren en welke eigenschappen van aminozuren bestaan. In dit artikel zullen we het daar precies over hebben!
Het menselijk lichaam is altijd aan het werk, zelfs in de slaap heeft het ademhaling, hartslag. Tijdens de slaap werken alle andere organen, zij het langzaam, behalve de huid en talgklieren, die het meest actief zijn tijdens de slaap. Om de activiteit te behouden en met succes om te gaan met celdeling, heeft het lichaam gewoon bouwmateriaal nodig. Via de voeding krijgen we alle noodzakelijke sporenelementen voor het leven van ons lichaam binnen.
Absoluut alle voeding bestaat uit eiwitten, vetten, koolhydraten, vitamines, mineralen en water. Eiwitten, vetten en koolhydraten zijn energieleveranciers in ons lichaam.
Vetten in het menselijk lichaam, en vooral eiwitten, zijn een constant noodzakelijk materiaal voor de productie van herstel- en herstelwerkzaamheden op cellulair niveau.
Eiwitten zijn stoffen van de organische groep die uit aminozuren bestaan en hun eigenschappen hebben. Als gevolg van de activiteit van het maag-darmkanaal worden eiwitten afgebroken tot aminozuren, die op hun beurt in het bloed worden opgenomen. Vervolgens bouwt het lichaam van de ontvangen aminozuren de eiwitten op die het nodig heeft voor de opbouw, immuuneiwitten, zijn enzymen en hormonen.
Wat zijn aminozuren?
In de moderne wereld associëren we het woord ‘eiwit’ of ‘eiwit’ (het tweede is het Engelse equivalent van het Russische ‘eiwit’) meestal met spierweefsel. Bodybuilders zitten specifiek op eiwitdiëten, met behulp waarvan ze hun spiermassa vergroten.
Er zijn echter duizenden verschillende soorten eiwitten in ons lichaam, zoals hormonen, insuline, enzymen, antilichamen, enzovoort. Deze soorten eiwitten zijn opgebouwd uit aminozuren door ze te combineren tot ketens die peptiden worden genoemd.
Soms zijn er eiwitmoleculen, die een keten zijn van vijfentwintig aminozuren. De aminozuren zelf bestaan uit stikstof en koolstof, en als het stikstofdeel voor iedereen hetzelfde is, dan heeft het koolstofdeel van verschillende soorten aminozuren zijn eigen. Verschillende eiwitten hebben hun eigen set van aminozuureigenschappen. Tijdens het eiwitmetabolisme voldoet het lichaam aan de behoefte aan stikstof.
Nadat eiwitrijk voedsel onze maag is binnengekomen, begint het proces van eiwitafbraak onder invloed van een enzym dat “pepsine” wordt genoemd. Lange ketens van aminozuren vallen hier uiteen in kortere ketens, om vervolgens onder invloed te komen van enzymen (enzymen zijn eiwitmoleculen, of sets daarvan die chemische reacties in het lichaam versnellen) van de pancreas .
Hierdoor worden polypeptiden gevormd (polypeptiden zijn aminozuren die uit een of meer eenheden bestaan). Daarna splitst de volgende groep enzymen, peptidasen genaamd, polypeptiden in aminozuren, bestaande uit twee (dipeptiden), drie (tripeptiden) en enkele eenheden.
Dipeptiden, tripeptiden en afzonderlijke aminozuren komen in de bloedbaan en worden naar de lever getransporteerd. Hier kan de actie al volgens verschillende scenario’s verlopen: het aminozuur komt opnieuw in de bloedbaan en verspreidt zich door het lichaam; het aminozuur wordt omgezet in een ander (niet-essentieel) aminozuur; het aminozuur wordt omgezet in een soort eiwit, of het aminozuur wordt afgebroken tot het niveau van een metaboliet (een stof die een rol speelt bij de stofwisseling – het proces van in leven houden).
Wanneer het lichaam zijn behoefte aan aminozuren heeft gedekt en de eigenschappen van de aminozuren zich manifesteren, wordt het overtollige eiwit afgebroken: de stikstofcomponent wordt omgezet in ureum en uitgescheiden in de urine, en de koolstofcomponent wordt afgezet in de vorm van dik. Hieruit volgt dat overtollig eiwit kan worden omgezet in vet, in tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd.
Eiwitten, hun rol in het menselijk lichaam is onmiskenbaar. Ze kunnen ook worden gebruikt als energiebron, wat een van de belangrijkste redenen is waarom atleten eiwitrijk voedsel gebruiken. Alle aminozuren zijn betrokken bij een proces dat de eiwitcyclus kan worden genoemd.
Soorten aminozuren
Essentiële en niet-essentiële aminozuren
Essentiële aminozuren zijn aminozuren die ons lichaam niet zelf kan synthetiseren, dus ze moeten met voedsel naar ons toe komen.
Niet-essentiële aminozuren worden door het lichaam aangemaakt uit de bouwstof zelf.
Aminozuren zijn D en L
Aminozuren bestaan in twee vormen. D-aminozuur (dextra – lat. “Rechts”), vergelijkbaar met een spiegelbeeld, L-aminozuren (levo – lat. “Links”).
Er zijn ook vrije aminozuren in moderne geneesmiddelen. Overweeg de eigenschappen van deze aminozuren.
Dit zijn aminozuren die al kunstmatig zijn gezuiverd en gesplitst. Het is echter vermeldenswaard dat dergelijke aminozuren geen goede optie zijn om eiwitten te verkrijgen in een organisme dat veel meer gewend is om op natuurlijke wijze eiwitten voor zichzelf te verkrijgen. Dergelijke aminozuren kunnen echter worden gebruikt om specifieke effecten teweeg te brengen, zoals een verhoogde synthese van groeihormoon.
Uitvoer
Een goede levensstijl is de sleutel tot goede voeding, dus u moet zich aan de volgende principes houden:
- Houd een balans tussen inkomende en uitgaande energie. Simpel gezegd, eet niet te veel.
- Eet een verstandige verscheidenheid aan voedingsmiddelen die rijk zijn aan verschillende micronutriënten om het lichaam te voorzien van de materialen die het nodig heeft.
- Houd rekening met je dieet.
- Laat jezelf niet te lang vasten, want hierdoor wordt de eerste maaltijd na lang vasten in het vetweefsel afgezet. Dit gebeurt vanwege het feit dat het lichaam is overgeschakeld naar “krijgswet” en gaat redden. Maar sta jezelf niet toe om overmatig te snacken (zie punt 1).
