Mohammed was een religieuze Arabische, sociale en politieke leider. Het begin van een nieuwe religie, die de islam in de zevende eeuw werd, hangt samen met zijn persoonlijkheid. Volgens moslims was Mohammed een door Allah geïnspireerde profeet om de monotheïstische leringen van Adam, Abraham, Mozes, Jezus en andere profeten te verkondigen en te bevestigen.
Het Arabisch Schiereiland heeft een oppervlakte van meer dan 2,5 miljoen km². Het strekt zich uit tussen de Rode Zee, de Arabische Zee en de Perzische Golf. Al in de oudheid was Arabië het kruispunt van belangrijke handelsroutes die vanuit het Romeinse Rijk, Egypte en Abessinië voerden. Gebaseerd op handel, groeide Mekka in het land genaamd Hijaz. Deze stad ontwikkelde ook een centrum van aanbidding in verband met de tempel van Al-Kaba, die, volgens de legende, werd gemaakt door Adam en vervolgens herbouwd door de profeet Abraham en zijn zoon Ismaël. Binnenin bevindt zich de Zwarte Steen, oorspronkelijk gewijd aan pre-islamitische goden.
Hoewel het christendom en het jodendom een sterke invloed hadden op het Arabische schiereiland, geloofden veel plaatsen, waaronder Medina, nog steeds in veel goden. Het geloof in verschillende goden hielp elke Arabische stam ook om zijn eigen identiteit te behouden, vandaar de beperkte invloed van het christendom en het jodendom.
Zijn moeder stierf echter toen Mohammed zes jaar oud was. Hij werd opgevoed door zijn grootvader en vervolgens door zijn oom Abu Talib, die koopman was. Dit gaf hem de mogelijkheid om handelsexpedities naar andere landen te begeleiden, waar hij kennis maakte met een andere cultuur en een andere benadering van religie.
Na zijn huwelijk met de rijke weduwe Khadija, met wie hij samenwerkte, verbeterde zijn financiële situatie zo sterk dat hij tijd kon besteden aan religieuze contemplatie. Op een nacht in het jaar 610, toen hij op de berg Hira bij Mekka was, was hij voorbestemd om de eerste openbaring te ervaren. Volgens het verhaal van Mohammed verscheen de aartsengel Gabriël (Jibril) aan hem en gaf hem de eerste verzen van de Koran. Deze openbaringen zouden Mohammed tot het einde van zijn leven vergezellen.
De verzonden woorden waren: “Verkondig in de naam van jouw Heer, Die schiep! Hij schiep de mens uit een klonter gestold bloed! Verkondig!”
Basisprincipes van de islam
Dienovereenkomstig besloot Mohammed zijn openbaringen openbaar te maken en ze als profeet te verkondigen. Allereerst predikte hij dat er maar één God (Allah) is en dat het Laatste Oordeel op iedereen wacht. Daarnaast formuleerde hij de basisplichten van een islamitische gelovige (onderwerping aan de wil van Allah), namelijk: gebed, geloof in de ene God en hulp aan wezen en armen. Hij benadrukte ook de gelijkheid van allen voor God, dat wil zeggen Allah (de Ene God). Mohammeds belangrijkste doel was om terug te keren naar de oorspronkelijke Abrahamitische religie, die naar zijn mening vervormd was.
De inhoud van de openbaringen werd opgeschreven in de vorm van een boek genaamd de koran. Moslims geloven dat de inhoud de woorden weerspiegelt die door Allah zijn gesproken en het bewijs is van Zijn acties op aarde. Het bestaat uit 114 hoofdstukken die soera’s worden genoemd.
De stellingen die Mohammed presenteerde, werden niet positief onthaald bij de aristocratische delen van Mekka, in tegenstelling tot de armere inwoners van de stad. Het was een van de minder rijken dat het aantal volgelingen van Mohammed snel groeide. Dit was in strijd met de belangen van de lokale adel, die profiteerde van de bedevaart naar Al-Kaba, waar in die tijd veel afgoden werden aanbeden. Mohammed was ondertussen een aanhanger van het monotheïsme. Bovendien kwetsen de principes van gelijkheid voor God, die hij predikte, evenals de groei van het aantal van zijn volgelingen onder de lagere lagen, de aristocratie.
Hierdoor voelde Mohammed zich niet meer veilig in Mekka en stierf ook zijn vrouw in 619. Daarom ging hij, gedwongen door de situatie in 622, naar Jasrib (de huidige Medina, wat “stad van de profeet” betekent). De volgelingen van Allah noemen de vlucht van Mohammed van Mekka naar Medina de hijra. Vanaf dat moment worden de jaren geteld volgens de islamitische en Iraanse kalender.
Mohammed in Medina
Mohammeds leer vond meer vruchtbare grond in Medina. De sociale structuur was ook anders. De inwoners waren voornamelijk actief in de landbouw en de aristocratie was zwakker. Er woonden ook joden in de stad, dus de mensen van Medina waren bekend met het concept van monotheïsme. In Medina gaf Mohammed een document uit dat de volgelingen van alle religies het respect voor hun tradities garandeerde. De Profeet bepaalde echter dat bij gebrek aan overeenstemming de beslissende stem aan Allah of zijn Profeet zou toekomen. Het probleem met het accepteren van Mohammed als profeet was dat sommige Joodse stammen uit Medina werden verdreven.
Het aantal volgelingen van Mohammed groeide snel. Medina kan worden beschouwd als de eerste moslimgemeenschap. Met de hulp van zijn nieuwe volgelingen begon de Profeet de karavanen te plunderen die naar Mekka gingen, waar de Quraysh heersten. In 624 nam hij deel aan de belangrijkste strijd om de opkomende islam in Badr. In de Badr-kloof viel hij een goedbewaakte karavaan aan die op weg was naar Mekka. De overwinning en de enorme buit versterkten de positie van Mohammed enorm.
Een jaar later namen de mensen van Medina wraak op de volgelingen van Allah en versloegen hen in de slag bij Uhud. Mohammed raakte gewond tijdens de slag. Het gevolg van de slag was echter niet de bezetting van Medina door de overwinnaars. Daarom kon de Profeet zijn werk voortzetten. In 627 verzamelden de Mekkanen een aanzienlijke troepenmacht en vertrokken naar Medina. Ze wilden de stad veroveren om een einde te maken aan de activiteiten van Mohammed. Medina omringen met een gracht, op bevel van de profeet, bleek een ondoordringbare hindernis te zijn voor de troepen uit Mekka. Daarom hieven Mohammeds tegenstanders, na een beleg dat enkele dagen duurde, het beleg op.
Na deze overwinning stuurde Mohammed een vertrouwde Abd ar-Rahman naar de stad Dumat al-Jandal in Syrië, die zich zonder slag of stoot overgaf en een alliantie sloot met de moslims. Deze alliantie werd aangevuld met een overeenkomst met de stammen die in het gebied van Medina woonden. Mohammed ondernam echter geen militaire actie tegen Mekka, maar ging op bedevaart om het ritueel van het omzeilen van Al-Kaba uit te voeren. Dit leidde tot een wapenstilstand van tien jaar tussen Mekka en Medina, die Mohammed het recht gaf om het jaar daarop de bedevaart te maken. In 629 ging de bedevaart gepaard met de overgave van Mekka, die de suprematie van Mohammed erkende. Hij kwam op 11 januari 630 zijn geboortestad binnen. Hij maakte een rituele ronde van Al-Kabah, waarmee hij liet zien dat hij van plan is de lokale tradities te respecteren. In de tempel zelf vernietigde hij echter de afbeeldingen van de oude goden.
De activiteiten van Mohammed leidden tot de uitbreiding van zijn soevereiniteit over het grootste deel van Arabië. Medina werd de politieke hoofdstad van de moslimstaat en Mekka werd de religieuze. Natuurlijk namen niet alle stammen onmiddellijk de islam over. Mohammed gaf bescherming in ruil voor steun, zonder de noodzaak om zich tot de islam te bekeren. De enige verplichting was om de belasting aan Medina te betalen. Het aantal moslimaanhangers groeide gestaag.
Mohammed stierf op 8 juni 632 in Medina op het hoogtepunt van zijn macht, zonder nakomelingen na te laten. Na zijn plotselinge dood werd de rang van kalief, of opvolger van de profeet, gevestigd. De eerste kalief was Abu Bakr, die de vader was van een van Mohammeds vrouwen. Na de dood van zijn schoonzoon zei hij tegen de rouwende volgelingen:
“O mensen! Als je Mohammed aanbidt, is Mohammed dood; als je God aanbidt, leeft God.”
De mensen van Medina en Mekka hadden zojuist Abu Bakr gekozen als de opvolger van de Boodschapper van God. Zo ontstond het eerste kalifaat, of islamitische staat, waarvan de leider de kalief was. Het begin van de Arabische territoriale expansie, die meer dan 100 jaar heeft geduurd, houdt verband met het bewind van Abu Bakr. Tijdens deze periode beheersten de Arabieren met name het Perzische rijk, Egypte, Cyprus, Armenië, de Maghreb en ten slotte het Iberisch schiereiland. De uitbreiding eindigde pas toen Karel de Hamer de Omajjaden versloeg in de Slag bij Poitiers in 732. De reconquista in Spanje duurde echter tot 1492.
