De term “uitstel” komt van twee Latijnse woorden die “in plaats van” en “morgen” betekenen.
De vaak voorkomende uitdrukking “niet vandaag, morgen” kan treffend worden geïdentificeerd met het woord “uitstel”. Misschien zullen mensen met grote wilskracht en ijzeren discipline deze term als een ander mooi woord voor elementaire luiheid beschouwen.
Maar bijgevolg zijn psychologen van alle landen ervan overtuigd dat uitstelgedrag steeds vaker voorkomt. Wat is het geheim van haar populariteit? Dit zal in het artikel worden besproken.
Wat is uitstelgedrag?
In plaats van te gaan zitten en te doen wat nodig is, vermijdt iemand een ongewenste activiteit door redenen of andere dingen voor zichzelf te verzinnen.
Het meest opvallende en illustratieve voorbeeld zijn studenten die, in plaats van een diploma te schrijven, zich bezighouden met schoonmaken, koken, kortom alles behalve wat ze echt nodig hebben. Het is belangrijk op te merken dat ze in andere gevallen nooit dezelfde beruchte schoonmaak zouden uitvoeren.
Vanuit psychologisch oogpunt is uitstelgedrag een ernstige afwijking van de norm. In vergevorderde gevallen kunnen simpele basiszaken als bijvoorbeeld tanden poetsen, kammen en dergelijke worden uitgesteld tot later. Hier is al passend werk nodig met een specialist die het probleem zal helpen oplossen, want als je het negeert, kan dit in de toekomst tot nog ernstigere problemen leiden en bijgevolg tot een verslechtering van de kwaliteit van leven, omdat de reden hier ligt in psychologische omstandigheden.
De onaangename kant van uitstel is dat, als je alles uitstelt voor later, een persoon een chronisch schuldgevoel op de achtergrond ervaart. Immers, niet binnen de kaders van productiviteit houden, ervaren mensen onvrede met zichzelf. Bovendien worden dingen die op het allerlaatste moment gedaan worden meestal slecht gedaan, wat ook de algemene toestand aantast en later voor problemen kan zorgen.
Hoe om te gaan met uitstelgedrag?
- Laten we eerst eens kijken naar de takenlijst. Kies een van hen die meer vijandigheid veroorzaakt dan andere en ga verder met degenen die op 2-3 kunnen worden geplaatst, zodat de tijd met voordeel wordt besteed en het meest onaangename ding op het laatste moment zal worden gedaan.
- De tweede manier om met uitstelgedrag om te gaan is veel effectiever. Het bestaat uit het vinden van de ware oorzaak van uitstelgedrag. Er kunnen er meerdere zijn, maar om de zoektocht te laten slagen, moet je eerlijk zijn tegen jezelf en de meest geschikte motivatie vinden.
Reden voor uitstel
Gebrek aan persoonlijke motivatie
Niet alle mensen zijn gedisciplineerd en kunnen zichzelf gemakkelijk dwingen om te gaan zitten en aan het werk te gaan. Iemand heeft een motivator nodig. Het is voor alle mensen anders en het is belangrijk om degene te kiezen die de meest effectieve impact zal hebben. Het belangrijkste is om jezelf niet in een raamwerk of canons te drijven, maar naar jezelf te luisteren en naar je gevoelens te kijken.
Foutangst
In dit geval loopt een persoon onbewust weg voor gevallen die in het verleden op een mislukking zijn uitgelopen. Dit is een heel redelijke reden, maar het werk zal nog moeten worden gedaan. In dit geval is het noodzakelijk om te analyseren en te begrijpen wat de storing in het verleden was en te proberen deze in de toekomst te voorkomen.
Dit omvat ook de angst om niet te komen opdagen, de taak niet aan te kunnen. De ogen zijn echter bang, maar de handen wel. Je hoeft maar te beginnen en dan gaat alles vanzelf. Maar ook als het niet lukt, kun je altijd om hulp vragen. Het is ook belangrijk om te analyseren of de aanwezigheid van problemen verband houdt met immer brandende deadlines en haast? Hoe meer je uitstelt, hoe groter de kans dat de volgende taak niet goed genoeg wordt uitgevoerd.
Gebrek aan vrijheid
Als er geen persoonlijk belang is bij de taak die wordt uitgevoerd, is de kans op succes vrij laag. Immers, als het wordt opgelegd door iemand van buitenaf en wordt uitgevoerd uit plichtsbesef, over wat voor productiviteit kunnen we dan praten? In deze situatie is de oplossing om de zin “Ik moet” te vervangen door de zin “Ik wil”.
Er zijn mensen die het gemakkelijker vinden om onder druk van deadlines te werken
Het zal lang duren om zo’n eigenschap uit te roeien, en tegelijkertijd is het geen feit dat de taken effectief worden uitgevoerd, omdat het lichaam misschien zo is ingericht dat het gemakkelijker is om eenmaal maximale inspanning te leveren dan om ze meerdere keren systematisch toe te passen. In dit geval is het belangrijk om een middenweg te vinden: er is weinig tijd voor uitvoering en de deadlines beginnen al te lopen, maar tegelijkertijd is er genoeg.
Uitstel kost waardevolle middelen en verslechtert de psychologische toestand, maar als je een fatsoenlijke manier vindt om er weerstand aan te bieden, zal de kwaliteit van leven aanzienlijk verbeteren.
Hoe kom je van uitstelgedrag af – deskundig advies
Natalya Venerova (Storozheva), algemeen directeur van het Perspektiva Center for Business and Career Development, vertelt over effectieve methoden om uitstelgedrag aan te pakken.
Uitstelgedrag is een echt “zwart gat” in zelforganisatie. Hoe langer we een taak uitstellen, hoe onmogelijker het wordt. Wijzelf kunnen uit een volkomen onbeduidende kwestie groeien tot een enorm en verschrikkelijk beest.
U moet bijvoorbeeld een kwartaalrapportage schrijven. Dit vereist enkele uren geconcentreerd werken, onderdompeling in de stof en aandacht. Maar waar in het schema zijn deze “een paar uur” te vinden? Ze bestaan gewoon niet.
Probeer met jezelf te “spelen”, jezelf een beetje voor de gek te houden: neem 10 minuten de tijd om een bestand met de naam “Kwartaalrapport” te maken en vul alleen het voorblad in. Neem de volgende dag nog eens 15 minuten om het document te structureren. De volgende dag nog een kwartier om aan een van de onderdelen te werken.
Het werk aan de kwartaalrapportage is hierdoor niet langer een eeuwig uitgestelde taak en wordt een werktaak. En je merkt zelf niet hoe je het afmaakt. Voor mij persoonlijk werkt het.
Wat mijn ervaring betreft, kan ik zeggen dat een van de meest effectieve technieken voor tijdbeheer die mij helpen, een constante en gedetailleerde planning is. Ik schrijf elke avond een to-do-lijst voor de dag, ik probeer de taken in blokken te groeperen.
Bijvoorbeeld ‘dringende e-mails’ die ’s morgens vroeg moeten worden beantwoord om de workflow van anderen niet te vertragen. Of bellen vanuit de auto op weg naar kantoor. Of Skype-interviews die onder het genot van een kopje koffie kunnen worden gedaan in afwachting van een ontmoeting met een klant.
Als ik bijvoorbeeld onderweg ben, blader ik door mijn cv terwijl ik in de sneltrein zit. Als ik deelneem aan een seminar of congres, dan communiceer ik met collega’s tussen de toespraken van de sprekers door. Ik schrijf artikelen terwijl ik wacht om aan boord van het vliegtuig te gaan. Ik probeer elke minuut te gebruiken. Tijd is tenslotte onze onvervangbare hulpbron.
