Vrouwenhaat wordt uit het Grieks.
Het is nu een overkoepelende term die een breed scala aan bevooroordeelde en bevooroordeelde houdingen ten opzichte van vrouwen omvat op basis van geslacht, van haat tot de overtuiging dat vrouwen van nature niet in staat zijn om een van de activiteiten te doen die mannen kunnen doen.
De meest terminale uitingen van vrouwenhaat worden terecht beschouwd als gevallen van op gender gebaseerde haat.
Om te beginnen moet worden opgemerkt dat vrouwenhaat, ook in de vorm van vrouwenhaat, bij beide geslachten voorkomt.
Waarom gebeurt dit
De redenen voor het ontstaan van op geslacht gebaseerde haat zijn in elk geval individueel, maar ze zijn altijd gebaseerd op een van de twee valse logische ketens:
Het is noodzakelijk om enkele “juiste” sociale voorschriften te volgen en te voldoen aan het beeld van de “juiste vrouw”
Als er een discrepantie is, dan dient dit als een reden om een vrouw te ontmenselijken en haar te behandelen van de kant van mensen die zulke opvattingen hebben als iets verachtelijks dat zelfs gehaat kan en moet worden.
Meestal wordt zo’n logische ketting die tot haat leidt, gevonden bij mannen en vrouwen met conservatieve opvattingen.
In het kader van dit paradigma wordt ieder mens niet beschouwd als een vrij individu die het recht heeft zichzelf te realiseren binnen het kader van de mensenrechten, maar als drager van een bepaalde maatschappelijke rol. En weigeren hieraan te voldoen wordt gezien als een misdaad die haat waardig is. Inderdaad, volgens degenen die haten, vernietigt de “overtreder” de openbare orde en brengt hij de wereld letterlijk dichter bij de “dood”.
Het is duidelijk dat dit volledig in strijd is met zowel de mensenrechten als de historische ervaring – de geleidelijke uitbreiding van mensenrechten en vrijheden in de afgelopen twee eeuwen is gepaard gegaan met een toename van het welzijn, het onderwijs en de kwaliteit van leven van de mensheid.
X deed het slecht, dus alle X’en zijn slecht
Dit is de tweede valse logische keten die heel vaak leidt tot op gender gebaseerde haat.
Het is gebaseerd op een foutieve veralgemening, waarin staat dat als, naar jouw mening, een vrouw jou iets slechts is aangedaan (1), “alle vrouwen zo zijn” en zij deze slechte zaak deed omdat ze van dat geslacht is.
Heel vaak kan men zien dat deze twee foutieve logische ketens elkaar aanvullen bij vrouwenhatende mensen. Een vrouw begint als haatwaardig te worden beschouwd omdat ze niet overeenkomt met bepaalde ideeën over haar sociale rol, en dan verspreiden ze deze haat naar alle vrouwen, met het argument dat vrouwen zich niet “correct” kunnen of willen gedragen omdat ze vrouwen zijn, wat betekent “van nature kwaadaardig”.
Pseudo-wetenschappelijke rechtvaardigingen voor deze haat worden hier heel vaak gevonden, meestal gebaseerd op weerlegde of ronduit grillige hypothesen. Met name in Rusland zijn “rechtvaardigingen” van een zekere “Professor Savelyev”, die genomineerd is voor de VRAL wetenschappelijke antiprijs toegekend aan pseudowetenschappers, populair.
Wat is het resultaat
Vrouwenhaat is dus, net als haat, meestal het resultaat van logische fouten, vaak gedicteerd door de wens van ideologisch geladen mensen om het probleem aan te passen aan het antwoord en hun ideeën van ‘goed’ op te leggen aan alle vrouwen. Het onvermogen om dit verlangen te vervullen leidt tot frustratie, die in haat verandert.
Vaak is er ook een onsuccesvolle ervaring van interpersoonlijke contacten, wat de deelnemer of deelnemer aan dergelijke contacten traumatiseert en hem of haar ertoe brengt de indrukken van deze pijnlijke ervaring ten onrechte te verspreiden naar het hele vrouwelijke geslacht – dit is meestal de tweede foutieve logische keten die we in zijn pure vorm hebben overwogen.
