Psychoanaliza – droga do głębi psychiki jednostki

6 min czytania
Psychoanaliza – droga do głębi psychiki jednostki
Zdjęcie: Dragoscondrea | Dreamstime
Dzielić

Niektórzy z nas od czasu do czasu, w miarę potrzeb i potrzeb, zadawali sobie pytanie: jaka jest różnica między psychologiem, psychoterapeutą i psychoanalitykiem? Neurolog, psychiatra itp. są tu czasem dodawane do stosu.

Nie będziemy dotykać specjalności czysto medycznych (psychiatra, neurolog). Dotykajmy tylko psychologicznego. I tu jest podstawa do ujawnienia tematu tego artykułu: psycholog to specjalista wstępnego profilu psychologicznego, który otrzymał wyższe wykształcenie, co pozwala mu np. na prowadzenie konsultacji; psychoterapeuta – specjalista, który może prowadzić przedłużoną terapię i poradnictwo.

Różnica między nimi, jeśli maksymalnie skrócimy wyjaśnienia, jest taka, że ​​psycholog konsultant udzieli jednemu klientowi jednej sesji, maksymalnie dwóch, a psychoterapeuta może prowadzić kurs nawet latami. Ani pierwsze, ani drugie nie zajmują się pacjentami – tylko klientami, tj. osoby zdrowe psychicznie, które nie są obciążone psychopatologiami i chorobami typu schizofrenia, paranoja i im podobne. Chociaż są tutaj wyjątki, ale są one zbyt szczegółowe i nie ma sensu omawiać ich w tym artykule.

Wszystkie te punkty są przez nas wskazywane, aby móc płynnie przejść do wyjaśnień na temat psychoanalizy.

Istota psychoanalizy

Przede wszystkim musisz zrozumieć, że w poniższym tekście nie będzie fundamentalnych wyjaśnień dotyczących teorii – możesz przeczytać odpowiednie artykuły, aby się z nimi zapoznać. Podkreśli również specyfikę przedmiotu, który wyróżnia się metodami i mechanicznymi podstawami.

Psychoanalysis
Zdjęcie: Kaspars Grinvalds | Dreamstime
Psychoanaliza w swej istocie jest rodzajem psychoterapii, jednak ze względu na wyjątkową specyfikę metod wyróżnia się w całej rodzinie praktyk związanych z działaniami w zakresie psychiki jednostki.

Założycielem psychoanalizy jest, jak wiecie, Zygmunt Freud. Chociaż to stwierdzenie nie jest do końca prawdziwe: Freud raczej nie jest założycielem, ale głównym następcą teorii. Pierwsze wzmianki o najważniejszych teoretycznych warstwach psychoanalizy widzimy u Breuera, który był przyjacielem i mentorem Freuda. Istotą tej uwagi jest to, że ważne jest, aby zrozumieć, że obie te osoby były lekarzami. Tych. specjaliści w dziedzinie medycyny. W szczególności Freud był neurologiem ze specjalizacji.

Mentoring: esencja i składniki
Mentoring: esencja i składniki
4 min czytania

I faktycznie zaczął wyrabiać sobie markę na tej ścieżce: jego praca nad neuralgią nerwu trójdzielnego, jak również klasyfikacja mózgowego porażenia dziecięcego, są nadal używane – oczywiście z pewnymi nowoczesnymi ulepszeniami. Dlatego psychoanaliza początkowo zajmowała się nawet chorobami – od razu skupiała się na szerszym zakresie problemów, po prostu dlatego, że była tworem lekarza.

Związek z medycyną pod wieloma względami determinuje niestandardowość w porównaniu z innymi rodzajami terapii psychoanalizy jako metody. A zakres jego zastosowania jest niezwykle ciekawy: nerwice, a nawet psychozy w oryginale. Dziś uległa ona znaczącym zmianom, a nowe nurty w psychoanalizie mają niewiele wspólnego z pierwowzorem.

Wyjaśnia psycholog perinatalny, psychoterapeuta jungowski Olesya Panarina:

Psychoanaliza jest podstawowym teoretycznym fundamentem współczesnej psychosomatyki. To Z. Freud stwierdził, że choroby cielesne (somatyczne) mają przyczyny psychologiczne. Z biegiem czasu różne szkoły na swój sposób interpretują jego teorię i wypracowują nowe metody pracy z ciałem poprzez symbolikę, zabawę czy terapię psychologiczną.

Test Rorschacha pomaga wiele dowiedzieć się o osobowości
Test Rorschacha pomaga wiele dowiedzieć się o osobowości
5 min czytania

Ponieważ współczesna szkoła psychoanalizy Chiozzy uważa, że ​​wszystkie choroby mają przyczynę psychologiczną, choroba jest postrzegana jako historia ukryta w ciele. Jeśli zostanie to powiedziane (główna metoda psychoanalizy), objaw nie będzie już musiał być zatrzymywany w ciele.

Znaczenie psychoanalizy

Nawet sam Freud wskazywał na teoretyczną niejednoznaczność swojej twórczości, podkreślając wyjątkową wagę praktyki. Co to znaczy? W przybliżeniu tak: istnieje podstawa teoretyczna, która pozwala na pewną dozę inicjatywy i swobody interpretacji, ale ściśle określa stosowanie indywidualnego podejścia do każdego nowego pacjenta. Oto kwintesencja wniosków: psychoanaliza to praktyka. Nadal nie ma zgody co do stosowalności i, co najważniejsze, ważności jego metod. Ale działają.

Psychoanalysis
Zdjęcie: Katarzyna Bialasiewicz | Dreamstime

Psychoanaliza jest praktyką psychoterapeutyczną, która wyznaje metody bardzo dyrektywne, a nawet surowe w stosunku do psychiki pacjenta. Ale wynika to również ze środków manipulacji: psychiczne mechanizmy obronne są ważnym elementem całej teorii i praktyki psychoanalizy. Ponadto na ten element niezwykle trudno jest wpłynąć, ponieważ są przeszkodą, która uniemożliwia naszej świadomości odpowiednie przetwarzanie informacji w celu zdrowego postrzegania problemów, jeśli takie istnieją.

Ludzki design – jaka jest istota systemu i jak rozszyfrować swój typ
Ludzki design – jaka jest istota systemu i jak rozszyfrować swój typ
8 min czytania

Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że psychoanaliza jest teorią, która nie wymaga specjalnej wiedzy medycznej. Chociaż te oczywiście znacznie ułatwią praktykę terapeuty. Niemniej jednak najważniejszą rzeczą w psychoanalizie jest umiejętność głębokiej i przemyślanej analizy. Tych. analizować wzorce i identyfikować związki przyczynowo-skutkowe. Logika jest jednym z głównych narzędzi tej praktyki.

No i na koniec warto powiedzieć: psychoanalizę można porównać z metodą słynnego Sherlocka Holmesa. Jego praktyka jest indywidualna i nie mieści się w ogólnej systematyce podobnych praktyk.

Główne idee psychoanalizy

Kierownik Centrum Bezpieczeństwa Psychologicznego, psycholog kliniczny z 17-letnim stażem, psychoterapeuta Aleksander Tsapenko wyjaśnia:

Przedmiotem psychoanalizy jest badanie rzeczywistości wewnętrznej, tzw. osoby nieświadomej. A także obiekty tej wewnętrznej rzeczywistości – „ja”, „to”, „superego” i archetypy, aktywowane lub uśpione.
Psychoanalysis
Zdjęcie: Mauricio Jordan De Souza Coelho | Dreamstime

Nie można powiedzieć, że istnieje współczesna psychoanaliza i że jest ona diametralnie różna od klasycznej. Nie jest to jakaś nowa metoda, a po prostu adaptacja metod psychoanalizy do potrzeb współczesnego człowieka. Freud i wielu naukowców stojących za psychoanalizą (takich jak Sabine Spielrein, Melanie Klein) powiedzieli już wszystko, co można było o tym powiedzieć. Mieć czas na zrozumienie i przyjęcie dzieł Freuda będzie już wielkim osiągnięciem dla współczesnego psychoanalityka.

Głównymi narzędziami psychoanalizy są przeniesienie i przeciwprzeniesienie. Dzięki nim analityk ma dostęp do wewnętrznej rzeczywistości klienta poprzez swoją własną wewnętrzną rzeczywistość. Niestety, obecnie w tak zwanej współczesnej psychoanalizie większy nacisk kładzie się na atrybuty sesji psychoanalitycznej – czas trwania terapii, kontrakt między klientem a terapeutą, pewne zasady, liczbę sesji, odstęp między sesjami.

Afirmacje – ustaw się twierdząco
Afirmacje – ustaw się twierdząco
3 min czytania

Nacisk kładziony jest na to wszystko, a nie na pracę, którą zamierzał Freud – aktywne wykorzystanie przeniesienia i przeciwprzeniesienia, co czyni psychoanalizę raczej ostrą iw pewnym sensie niebezpieczną metodą. Ale za pomocą którego pozytywny efekt terapii osiąga się dość szybko, wbrew opinii, która rozwinęła się obecnie o psychoanalizie właśnie ze względu na zawarty w niej formalizm, błędne stwierdzenia, że ​​​​konieczna jest praca z problemem od sześciu miesięcy lub dłużej . Nie, Freud tego nie zrobił, mógł pomóc człowiekowi, nawet spotykając go na ulicy, szybko usuwając objaw.

Ocena artykułu
0,0
Ocen: 0
Oceń ten artykuł
Alexander Tsapenko
Alexander Tsapenko
Proszę napisać swoją opinię na ten temat:
avatar
  Subskrybuj  
Powiadamiaj o
Zawartość Oceń to Komentarze
Dzielić