Louis de Funes to słynny francuski aktor i scenarzysta. Karierę rozpoczął w wieku 32 lat. Wielki komik XX wieku otrzymał nagrodę Cezara. Nazywany jest jednym z najlepszych komików ubiegłego wieku.
Czas dla dzieci
31 lipca 1914 – narodziny
Urodził się 31.07.1914 w Republice Francuskiej pod Paryżem. Dziś jego urodziny obchodzą Francuzi jako święto narodowe.
Rodzicami popularnego aktora filmowego są z pochodzenia arystokraci, pochodzący z ziem hiszpańskich. Papa Funes jest z zawodu prawnikiem, w Republice Francuskiej zajmował się obróbką diamentów.
Mama oprócz hiszpańskiego ma także portugalskie korzenie. Para przeniosła się na ziemię francuską w 1904 roku. Tutaj zalegalizowali swój związek. W domu otoczenie i krewni sprzeciwiali się związkowi.
W młodości Louis był artystyczny i słodki. Dziecko biegle posługiwało się kilkoma językami: angielskim, francuskim, hiszpańskim. Lubiłem rysować, chodziłem na lekcje fortepianu. Nie ma w tym nic dziwnego – później dorastał jako pianista, przez jakiś czas występował z koncertami jazzowymi. Goście muzycznego występu zauważyli, że Louis krzywi się zabawnie i wymownie. To sprawiło, że wszyscy śmiali się i śmiali.
Etapy życia
Armia
Rozpoczęła się II wojna światowa i na samym początku de Funes został wezwany do spłaty długu wobec Ojczyzny. Louis pali dużo papierosów, męczył go kaszel. Lekarze wojskowi doszli do wniosku, że młody człowiek ma gruźlicę, po 4 tygodniach został odesłany do domu. W przyszłości był jeszcze powołany, dopiero w 1947 roku został całkowicie oddany do służby.
Skończyła się II wojna światowa. Francja zaczęła się odbudowywać, podnosząc się z przeszłych strasznych wydarzeń. De Funes postanawia zostać aktorem. W przeszłości był uczestnikiem kursów teatralnych prowadzonych przez R. Simona.
1945 – pierwsze doświadczenie w kinie
Początkową rolą filmową jest film fabularny „Kuszenie Barbizon”, nakręcony zaraz po zakończeniu działań wojennych. Ten obraz Louisa nie dał ani popularności, ani uznania.
1958 – sława i sukces
De Funes gra pierwszą męską rolę w filmie „Not Caught – Not a Thief”. Ukazuje się w 1958 roku. Potem film zrobił furorę we Francji. Aktor zaczyna być zauważany na ulicach, staje się sławnym i rozchwytywanym aktorem we Francji.
Wczesne lata 60. – powszechne uznanie
Prawdziwa sława przyszła na początku lat 60-tych. Louis błyszczy na ekranach, jest kochany i szanowany przez wszystkich. W ciągu 12 miesięcy udaje mu się zagrać w czterech filmach fabularnych. Kino z Fantomasem stało się znakiem rozpoznawczym komika. Rola policjanta Juve jest głównym bohaterem de Funes. Początkowo planowano nakręcić 10 części o okrucieństwach wybitnego zbrodniarza, ale po trzeciej serii zainteresowanie publiczne zaczęło zanikać, więc strzelanie musiało zostać przerwane.
W przyszłości kolejne kinowe dzieło De Funes zostało ciepło przyjęte przez milionową armię fanów na całym świecie. Louis świętował swoją karierę jako powolny, ale fundamentalny rozwój zawodowego aktora. Podczas pierwszych ról próbnych francuski komik starał się dodać więcej niuansów i detali do swoich maleńkich ról, zwracał dużą uwagę na gesty i mimikę.
W rezultacie Louis miał „bagaż rozwoju”, który pomógł mu na wiele sposobów w rozwoju kariery. Aktor przyznaje, że jest zadowolony ze swojego życia i czasami przeżyłby je dokładnie tak samo, nie zmieniając ani nie dodając niczego.
1968 — pierwszy aktor we Francji
Otrzymał tytuł „Najlepszego aktora”. Należy zauważyć, że wtedy jego kariera zaczęła podupadać.
Lata siedemdziesiąte – najwyższa nagroda we Francji
Kontynuując działalność kinematograficzną, Louis zawsze był znaną i uwielbianą publicznością. Ciężko pracował i wiosną 1973 roku został odznaczony głównym odznaczeniem kraju (Orderem Legii Honorowej).
1971 – film z Funesem odniósł największy sukces we Francji
„Megalomania” wychodzi w 1971 roku, jednocześnie okazuje się być głównym obrazem roku. Na pierwszym planie film de Funes.
1975 – choroba aktora
Louis musiał doznać 2 zawałów serca – na zalecenie lekarzy przestał występować w filmach i wyprowadził się z miasta do własnej posiadłości wybudowanej w XVII wieku. Z dala od hałaśliwej stolicy gwiazdor filmowy entuzjastycznie hoduje róże. Pewna odmiana tych kwiatów otrzymała później nazwę de Funes.
Jednak po oficjalnym zakończeniu kariery aktor zagrał w filmie „Skrzydło lub noga” i kilku innych. Twórczość filmowa mistrza zawsze była w najlepszym wydaniu.
Rodzina i dzieci
1936 – małżeństwo
Louis poznaje Germaine L. i zostaje jego wybranką. Rok później w ich rodzinie rodzi się chłopiec o imieniu Daniel.
1942 rozwód
Słynny aktor rozwodzi się z żoną. Ich związek trwał około 11 miesięcy.
1943 – drugie małżeństwo
W okupacji Paryża faszystowscy żołnierze pobierali lekcje muzyki u de Funesa. W tamtych czasach pracował w szkole, gdzie zwraca uwagę na swoją koleżankę Jeanne de Maupassant, nawiasem mówiąc, jest ona krewną wielkiego pisarza Guy de Maupassant (pra-siostrzenicy).
Dziewczyna lubiła młodego nauczyciela, chociaż był dla niej niewidzialny. Potem zauważyła, jak de Funes doskonale grał na fortepianie. Wkrótce para świętowała ślub.
Drugie małżeństwo z de Maupassantem było szczęśliwe i długie. Kochankowie żyli przez czterdzieści lat pod jednym dachem w miłości i harmonii. Śmierć słynnego aktora rozdzieliła małżonków w 1983 roku.
De Funes i jego żona mieli dwóch chłopców – Patricka i Oliviera. Pierwszy przeszkolony jako lekarz. Olivier w młodości był zaangażowany z ojcem w niektóre filmy, ale młody człowiek nie zrobił kariery jako aktor. Później zostaje pilotem.
Świetny komik
Louis był tajemniczą i interesującą osobą. Jego krewni opisali słynnego aktora jako prawdziwego arystokratę, który przez całe życie kochał swoją jedyną żonę. Lubił łowić ryby, z entuzjazmem hodował kwiaty na swojej wiejskiej posiadłości.
Wielki komik stronił od zgiełku dnia codziennego. Żył w jakimś oddzielnym małym świecie, gdzie dopuszczał tylko wybranych.
Nagrody Cezara
Niewątpliwy jest niezrównany, wyjątkowy wkład de Funesa w światową kulturę i kino. Zagrał ponad 115 różnych ról w filmach fabularnych. Genialny artysta, świetny komik. Jego wybitny wybitny talent został nagrodzony „Cezarem”.
Pod względem opłat za film Louis przewyższył wszystkich innych artystów we Francji. Był kochany za rzadką przezabawną mimikę twarzy i umiejętność grymasowania.
1983 – śmierć genialnego artysty
De Funes zmarł na serce, stało się to zimą 1983 roku. Następnie aktor spędził długi czas na ławce przy swoich klombach. Cały dzień nie minął z powodu dolegliwości serca.
Jednak aktor nie szukał współczucia u innych, odniósł się jedynie do możliwego przeziębienia. Monsieur Louis jest gigantem komedii, po jego odejściu komedia zostaje dosłownie osierocona. Publiczność przez długi czas nie wierzyła w jego nieobecność.
