Vlad II Dracula urodził się w listopadzie lub grudniu 1431 roku w Sighisoarze w Transylwanii. Był synem Włada II – władcy Siedmiogrodu i księżniczki mołdawskiej.
Dracula dzieciństwo spędził w Targovishte, ówczesnej stolicy Wołoszczyzny. W wieku trzynastu lat ojciec wysłał go na dowód lojalności do Turcji, gdzie spędził cztery lata swojego życia.
Wstąpienie na tron
Tymczasem Węgry przygotowywały się do wojny z Turkami, a ojciec Draculi musiał przyłączyć się do krucjaty. Został zabity przez bojarów wołoskich na rozkaz Janosa Hunyady. W 1448 roku sułtan uwolnił Draculę i pomógł mu odzyskać tron od Władysława II. Rządził jednak tylko 6 lat. Jego pierwszym celem była zemsta na zabójcach ojca.
Starszych wbił na pal, resztę zmusił do wyczerpującego 80-kilometrowego marszu. Dla tych, którzy przeżyli, sam Dracula zbudował dla siebie fortecę-więzienie w pobliżu rzeki Argesh. Dracula opanował specjalne techniki zabijania ludzi: skalpowanie, gotowanie, odcinanie głów, oślepianie, wędzenie, smażenie, siekanie, przebijanie gwoździami, zakopywanie żywcem, a także odcinanie uszu, nosa, kończyn i genitaliów.
Chociaż rządy Draculi opierały się na przemocy, stworzył on prawo, którego nikt nie łamał. Surowe kary za kradzież, morderstwo i kłamstwo oczyściły społeczeństwo z wyrzutków.
Okrucieństwa
Nakazał zastępcom sułtana, którzy nie zdjęli turbanów, powitać Draculę spinkami do włosów na głowach. Masowo dokonywał masakr przestępców i przeciwników politycznych oraz popełniał niezliczone okrucieństwa.
Potworne męki trwały długo, a ofiara prawie do końca była przytomna. Mówi się, że złoża wokół zamku Włada Palownika były zaśmiecone ponurymi plonami, a sam rolnik lubił przechadzać się po tym monstrualnym ogrodzie. Nic dziwnego, że zastraszeni ludzie zaczęli mu przypisywać takie cechy, jak zamiłowanie do jedzenia ludzkiego mięsa i picia krwi, przymierze z diabłem, strach przed wodą święconą i krzyżem, tak typowe dla wampirów.
Wampirzycę słusznie nazywano też okrutnym Vladem, księżniczką z rodu Batorego. Ogarnięta obsesją pragnienia zachowania wiecznej młodości, nakazała porywanie młodych dziewcząt w swoim zamku. Następnie obserwowała, jak byli torturowani, a na koniec wykąpała się w ich krwi, mając nadzieję, że wchłonie siłę życiową zamordowanych dziewcząt.
W ten sposób zabito około czterdziestu kobiet, aż sam król położył kres tej praktyce, nakazując aresztowanie księżnej. Proces nie odbył się, ponieważ Batorowie byli potężni i bali się skandalu. „Wampir” żyła jednak w ścisłej izolacji, nigdy nie odzyskując wolności.
Kilka razy w roku, z okazji świąt, Wład zapraszał na zamkowy dziedziniec wszystkich napotkanych żebraków. Kiedy po ceremonii goście leżeli pijani, Vlad kazał ich podpalić. Nikt nie przeżył.
Śmierć Draculi
W 1462 roku, podczas tureckiego ataku, żona Drakuli popełniła samobójstwo, rzucając się z góry do rzeki i tym samym uciekając z tureckiej niewoli. Vladowi udało się uciec, korzystając z tajnego przejścia wykutego na szczycie. Z pomocą chłopów udał się do panującego króla Węgier Macieja Korwina, który kazał go aresztować i uwięzić w basztach. Dracula przebywał tam przez 12 lat.
W 1476 Vlad najechał Wołoszczyznę i powrócił na tron. Kilka miesięcy później Turcy zaatakowali. Dracula zginął podczas walk pod Bukaresztem. Ciało Draculi zostało pochowane w klasztorze Snagov, ale ekshumacja przeprowadzona w 1931 roku potwierdziła brak trumny w grobowcu.
Wampir w tej interpretacji, zarówno zastraszający, jak i atrakcyjny seksualnie, zrodził długą linię podobnych wampirów. W sumie postać hrabiny Siedmiogrodu pojawiła się na srebrnym ekranie sto pięćdziesiąt sześć razy, dając jej poczesne miejsce w historii kina, kultury popularnej i… Księgi Guinnessa.
Szalony
Dracula był bardzo pomysłową osobą, wynalazł na przykład maszynę do skórowania ludzi żywcem i drugą do krojenia ich na plastry. Ale obieranie zawsze było ulubioną formą egzekucji Draculi. Wbrew pozorom była to tortura bardzo „zaawansowana technologicznie”.
Najpierw osoba, która miała zostać wbita na pal, obserwowała całe widowisko – przygotowanie samego palika oraz wąskiego palika (umieszczonego na pierwszym), na którym uwięziono skazańca poprzez włożenie go do odbytu. To była cała ceremonia. Kołek był strugany z gałęzi z licznymi pędami bocznymi, aby wyglądał jak drewniana piła rozdzierająca ludzkie ciało. Kołek moczono w occie, suszono i ponownie moczono.
Miał puchnąć w jelitach. Egzekucja ta musiała być wykonana przez wyjątkowo doświadczonego kata, gdyż najmniejszy błąd przy przekłuwaniu pala mógł doprowadzić do śmierci skazanego, a nie o to chodziło… „Master Little Good” ostrożnie prowadził pal wzdłuż kręgosłupa, ostrożnie omijając ostrze ważnych narządów wewnętrznych. Kołek przebił otrzewną, co spowodowało silne krwotoki wewnętrzne, które mogły doprowadzić do szybkiej śmierci.
Z tego powodu torturowanym podawano wywar z dzikich jagód i mięty, który zwiększał krzepliwość krwi i zwiększał wrażliwość na ból. Nabity na pal skazaniec mógł przeżyć trzy dni bez utraty przytomności… Z tego powodu torturowanym podawano wywar z dzikich jagód i mięty, który zwiększał krzepliwość krwi i zwiększał wrażliwość na ból.
Uwielbiając patrzeć na ból innych ludzi, Dracula jadł większość swojego jedzenia na świeżym powietrzu, wśród lasu i dymu. Dracula zabijał szlachciców i prostaczków z taką samą przyjemnością. Kiedyś wbił na pal pięciuset wołoskich urzędników i szlachciców, ponieważ nie potrafili wymienić z pamięci liczby poddanych Draculi na ziemiach, którymi rządzili. Innym razem przedstawił udział sześciuset Cyganów handlujących w Boraszowie… Pierwotnie rozwiązał też problem bezrobotnych i włóczęgów – zapraszał ich na zbiorowe biesiady, a potem, gdy towarzystwo było mocno pijane, na rozkaz Vlad, drzwi i okna były zamknięte, a cały budynek został podpalony.
Kroniki wspominają też, że Dracula własnoręcznie nacinał piersi i brzuchy kobiet, wysłannicy sułtana, który nie chciał zdjąć przed nim turbanów, przybijali mu je do głowy długimi gwoździami, a turecki jeńcy obdzierali nogi ze skóry, nacierali je solą i pozwalali lizać bydło.
Dracula zginął pod koniec 1476 roku.
