Historie miłosne są bardzo różne, dlatego nie powinieneś traktować pary Romea i Julii śpiewanej przez Szekspira jako opcji „referencyjnej”. Kino rozsławiło światową sławę Bonnie i Clyde, słynnej parze gangsterów z USA.
Ale, jak wiadomo, kino i życie to często zupełnie inne rzeczy. Jeden z najodważniejszych gangów przestępczych w Ameryce składał się z około dziesięciu osób, ale prawie wszystkie z nich zostały złapane lub zabite. To właśnie ci zakochani gangsterzy stali się legendą kina, która przetrwała najdłużej. Kim byli znani przestępcy Bonnie Parker i Clyde Burrow? Jak zakończyła się ich historia miłosna i kryminalna?
Dobra dziewczynka Bonnie Parker
Lata dzieciństwa Bonnie i Clyde’a są pod wieloma względami podobne i jest w nich bardzo mało radości. Tak więc Bonnie Parker urodziła się w rodzinie murarza w Teksasie. W 1914 roku, gdy dziewczynka miała zaledwie 4 lata, zmarł jej ojciec, pozostawiając rodzinę bez środków do życia. Matka z trójką dzieci musiała przeprowadzić się na przedmieścia Dallas. To właśnie tam, w Cement City, dziewczyna poszła do szkoły.
Niestety małżeństwo nie było szczęśliwe. Młoda rodzina stale borykała się z trudnościami finansowymi. Bonnie została zmuszona do pracy jako kelnerka, ale po zamknięciu jej kawiarni sytuacja w rodzinie stała się naprawdę katastrofalna. Ponadto sam Roy nie starał się wspierać swojej młodej żony. Nierzadko zdarzało mu się znikać na całe tygodnie, nie mówiąc Bonnie, co robi. Rozwód stał się nieunikniony i wkrótce po zerwaniu z Bonnie Roy trafił do więzienia.
Młody przestępca Clyde Barrow
Clyde Barrow był tylko o rok starszy od Bonnie. Urodził się w rodzinie rolnika, stając się piątym z siedmiorga dzieci. Jego rodzina stale znajdowała się na skraju ubóstwa, co stało się przyczyną społecznej alienacji chłopca. W 1926 Skarb po raz pierwszy trafia do więzienia. Powodem był zaległy wynajem samochodu. Ale nawet po zwolnieniu Barrow nie dążył do powrotu do zgodnego z prawem stylu życia. Często brał udział w napadach na sklepy, kradzieży samochodów. W 1930 r. jako recydywista trafił do więzienia Eastham w Teksasie. To tam Clyde popełnił swoje pierwsze morderstwo. Ofiarą był inny więzień, z którym młodzieniec nie dogadywał się podczas odbywania kary.
W 1932 Clyde został zwolniony, ale nie był tylko człowiekiem złamanym przez więzienie. Nie, jak powiedzieli inni dozorcy, Clyde zamienił się w „grzechotnika”, okrutnego i wściekłego przestępcę. W tym czasie Clyde i Bonnie spotkali się. Nie można powiedzieć z całą pewnością, jak młodzi ludzie się spotkali – nie zachowały się żadne dowody. Istnieją sugestie, że po raz pierwszy zobaczyli się wieczorem ze wspólnym przyjacielem. Od razu się polubili. Moim zdaniem była to atrakcja dwóch osób o podobnych tendencjach. Istnieje jednak inna wersja, jakby zakochana Bonnie była gotowa na wszystko dla Clyde’a i dlatego dołączyła do jego gangu.
Seria morderstw i rabunków
Gang przestępczy, który wcześniej specjalizował się w bezkrwawych rabunkach, zamienia się w bezlitosnych zabójców. Clyde i jego wspólnicy okradają i zabijają bez wyrzutów sumienia. Jednak policja nie próżnuje. Jeden po drugim współpracownicy Barrowa zostają aresztowani. Niezwykle cennym zamiennikiem „wypadłego” jest Bonnie.
Biograf John Chevy zauważył, że to Clyde nauczył Bonnie strzelać, która czując swoje umiejętności, wykazała się prawdziwą pasją do broni palnej. Sam Clyde później nauczy się od Bonnie natychmiastowego chwycenia potrzebnego pistoletu lub karabinu maszynowego i używania ich zgodnie z ich przeznaczeniem. Podróżowali samochodem, niosąc prawdziwy arsenał, składający się z różnego rodzaju broni i niezliczonej ilości amunicji.
Historian John Chevy pisze: „Ten rodzaj wirtuozerii jest bardzo zabawny dla obu. Rozwijają swój własny elegancki styl zabijania. W tym wszystkim Bonnie pociąga przede wszystkim romantyczno-heroiczna strona sprawy. Rozumie, że wybrała śmierć. Ale to jest dla niej przyjemniejsze niż nuda, której doświadczyła wcześniej”.
Polowanie na Bonnie i Clyde
Po serii napadów rabunkowych, zabójstw cywilów i szeryfów, Clyde postanowił przeprowadzić od dawna planowany plan – atak na więzienie Eastham, gdzie sam kiedyś odsiadywał karę. W 1934 r. zrealizowano tak śmiały plan, a skutkiem ataku było uwolnienie kilku współsprawców, którzy przebywali w więzieniu jako więźniowie. Ten incydent pokazał władzom Teksasu, że konieczne jest wysłanie wszystkich sił policyjnych, aby schwytały kryminalną parę.
Szefem w sprawie Bonnie i Clyde był szeryf Frank A. Heimer, który zasłynął masą spektakularnych aresztowań i mordowania przestępców podczas przetrzymywania. Praktycznie zamienił się w cień słynnej pary. Kiedy w kwietniu 1934 roku na autostradzie zginęli patrolujący autostradę, teksańska policja ogłosiła nagrodę. Każdy, kto dostarczy zwłoki Bonnie i Clyde’a, miał gwarancję zapłaty za te czasy ogromnej sumy – tysiąca dolarów. Uwaga: nie chodziło o schwytanie, ale zniszczenie przestępców.
Śmierć gangstera
23 maja 1934 był ostatnim dniem w życiu Bonnie Parker i Clyde Barrow. Oddział czterech Texas Rangers zastrzelił swojego forda na wiejskiej drodze. To była mistrzowsko wykonana pułapka szeryfa. Frank A. Heimer dokładnie obliczył trasę przemieszczania się gangsterów. Zasadą Clyde’a było przekroczenie granic pięciu stanów, co stworzyło ramy dla działań lokalnej policji. Jednak w charakterze zabójcy była jedna pozytywna cecha – konsekwencja. To ona zabiła kryminalną parę, której drogę szeryf zdołał ustalić.
W kręceniu samochodu Bonnie i Clyde’a była jeszcze jedna godna uwagi cecha. Wśród Strażników, którzy wpadli w zasadzkę, był Thad Hinton, z którym Bonnie miała kiedyś romans. Później przyznał się dziennikarzom, że żal mu było swojej byłej dziewczyny, ale od samego początku było jasne, że źle się skończy.
Podziurawione kulami ciała Bonnie i Clyde’a zostały pochowane w różnych miejscach, chociaż za życia wielokrotnie stwierdzili, że chcą odpocząć w pobliżu. Rodzina Parkerów była przeciwna temu, by „ich dziewczyna” została pochowana obok przestępcy – nawet jeśli został jej kochankiem. To był ostatni raz w historii Teksasu, kiedy po zamordowaniu przestępców wypłacono ubezpieczenie. W przyszłości osoba, która została uznana za winną zbrodni, została pozbawiona składek ubezpieczeniowych.
