Platforma Netflix od dawna cieszy fanów seriali. A w ostatnich latach widzom grozi utonięcie w fali wysokiej jakości produkcji strumieniowej. Ta recenzja pomoże tym, którzy są zmęczeni przeszukiwaniem katalogów, znaleźć odpowiednią serię do obejrzenia.
Dziwniejsze rzeczy
Małe miasteczko w Ameryce Północnej. Mieszkańcy są przyzwyczajeni do cichego i spokojnego, nawet zbyt cichego życia. A dziwne wydarzenia zaskakują wszystkich – wtedy nastolatek zniknie, potem dziewczyna zniknie, prawie na oczach wszystkich. Potem do miasta wędrują niezrozumiałe dzieci, a jeszcze bardziej niezrozumiali dorośli gonią za nimi.
A wszystko to na tle lat 80. XX wieku – przed premierą pierwszego systemu Windows na kilka lat komputery osobiste właśnie trafiły do sprzedaży, a telefony komórkowe nadal wyglądają jak radia wojskowe. I w tej retro-nostalgii cały urok serialu to nie thriller, ale stylizacja, ale jakże jasna i przytulna!
Czarne lustro
Świat niedalekiej przyszłości, w którym społeczeństwo stało się całkowicie informacyjne. Ludzie nie tyle się zmienili, ile zyskali nowe możliwości. I to nie jest wina technologii i gadżetów, że człowiek widział w nowej rzeczywistości jeszcze jedną szansę na zbrukanie sąsiadom.
Główne i dość prowokacyjne pytanie serii – czy naprawdę ktoś wierzy, że ludzką naturę można zmienić? Nie, twórcy serialu odpowiadają – informatyka to tylko lustro. Ludzie po prostu nie lubią swojego własnego odbicia.
Miłość, śmierć i roboty
Serial zbudowany na zasadzie almanachu – każdy odcinek ma pełną fabułę, nakręconą w swoim własnym stylu, najczęściej animowanym, ale zdarzają się też krótkie fabuły. Wszystkie historie są fantastyczne. Ale nie czekaj na odważnych astronautów, kosmiczne księżniczki i miotacze ze statkami kosmicznymi.
Spektakl jest ponury, dobitnie naturalistyczny i często okrutny. Odcinki nie są ze sobą w żaden sposób powiązane fabułą, ale każdy ma roboty i ludzie nie muszą od nich oczekiwać niczego dobrego. W serialu nie ma nic przełomowego, ale ogólnie jest to po prostu gratka dla fanów science fiction.
Narko
Na pierwszy rzut oka jest to opowieść o słynnym kolumbijskim lordzie narkotykowym, który w końcu trafił do dzielnego policjanta z Miami. Ale to, co zaczęło się jako thriller detektywistyczny i gangsterski, szybko przeradza się w dramat społeczny.
Handlarz narkotyków jest popularny wśród mieszkańców miasta, jak jakiś szlachcic. I są ku temu powody – przestępca, oprócz kryminalnych rozgrywek, wiele robi dla biednych. Ale rząd, również pogrążony w przestępczości, nie spieszy się z pomocą swoim biednym współobywatelom. Handlarz kokainą coraz mniej wygląda jak potwór, a bardziej jak nieszczęśliwa osoba.
Korona
Wydarzenia z serii rozpoczynają się wraz z wstąpieniem na tron Elżbiety II. A to już zaskakujące – historyczna taśma dedykowana wciąż żyjącym ludziom? Brytyjscy reżyserzy nakręcili film nie tyle o brytyjskiej królowej, ile o miłości mieszkańców Wielkiej Brytanii do samej instytucji monarchii.
Nie ma sensu powtarzać fabuły – to jak cytowanie podręcznika historii. Ale wszystkie prawdziwe wydarzenia przedstawione są przez pryzmat udziału w nich konkretnej kobiety. Wizerunek królowej okazał się tragiczny – osoba mająca władzę jest zawsze sama. Wrażenie serialu dopełniają wspaniałe dekoracje, drogie stroje i wiernie oddany duch minionej epoki.
Ciemność
Niemiecki projekt opowie widzowi o związku przeszłości z przyszłością, wolnej woli i predestynacji. Fabuła jest prosta – małe miasteczko, w którym niedawno zniknęło dwoje dzieci. W mieście wszyscy znają się od dzieciństwa, tak naprawdę nie ma kogo podejrzewać. Ale niemal natychmiast historia staje się bardziej skomplikowana, okazuje się, że między postaciami istnieją stare powiązania, które wiążą się z wydarzeniami teraźniejszości.
Serial należy oglądać bez rozpraszania się. Fabuły są trudne do naśladowania – jest ich wiele, są zagmatwane i przeplatają się. Najbardziej uderzająca jest atmosfera taśmy – posępna, wręcz przytłaczająca, ale uzależniająca. Widz nie wszystko rozumie, ale czuje, że nie będzie tu happy endu.
Łowca myśli
Dramat psychologiczny udający proces detektywistyczny. W latach 70. młody agent FBI próbuje dowiedzieć się, co kieruje zabójcami popełniającymi przestępstwa bez powodu. Próbuje znaleźć wsparcie przełożonych, pracowników, naukowców, ale nikt nie traktuje jego pomysłu poważnie.
Bohater stara się zrozumieć przestępców, których później nazwano by „seryjnymi mordercami”, z prostego powodu – żeby ich złapać, trzeba ich zrozumieć. I nie ograniczaj się do wyrażenia – „tak, wszyscy są szaleni”. I wciąż nie wiadomo, co jest trudniejsze rozmawiać ze strasznymi przestępcami lub udowodnić własnym przełożonym potrzebę takich rozmów.
Po życiu
Jednocześnie zabawna, smutna i bardzo życiowa historia. Żona głównego bohatera umiera, on najpierw myśli o samobójstwie, a potem postanawia pozostać przy życiu, stając się kompletnym łajdakiem. Lub, jak mówi: rób i mów tylko to, co chcesz.
Okazało się jednak, że bycie egoistą do woli jest tak samo nierealne, jak zostanie świętym w niedzielę czy rzucenie palenia w poniedziałek. Bohater na początku cierpi, mówi nieprzyjemne rzeczy do otoczenia. Ale w końcu pogodzi się ze stratą i próbuje ponownie połączyć się z przyjaciółmi i bliskimi.
BoJack Koń
Mieszkał koń. A raczej pół-konia, pół-człowieka o imieniu BoJack. Kiedyś był sławnym aktorem, a teraz jest tylko bogatym włóczęgą, użalając się nad sobą i czasami wpadając w szał. Serial animowany może wydawać się dziwną fantazją o świecie zamieszkałym przez ludzi i mówiące zwierzęta, ale w rzeczywistości jest to bardzo smutna historia.
W serii można znaleźć argumenty o życiu celebryty, cenie sukcesu, nieuchronności porażki. Na szczęście przed całkowitą depresją projekt ratuje humor. Serial pełen jest cynicznych żartów na temat Hollywood, kryzysu wieku średniego i ludzkości w ogóle.
Edukacja seksualna
Fabuła rozwija historię młodego mężczyzny, który postanawia pomóc kolegom z klasy w ich problemach seksualnych. Z jednej strony bohater jest synem terapeutów seksualnych, więc temat zna na niemal profesjonalnym poziomie. Ale sedno żartu polega na tym, że sam bohater potrzebuje pomocy – nieśmiały z wieloma fobiami, a nawet bez doświadczenia w stosunkach seksualnych. Po prostu boi się seksu.
Serial może wydawać się nieskromny, jego bohaterowie – rozwiązli. Ale tak naprawdę są to wczorajsze dzieci, ciała nieprzygotowane do dorastania, wzruszająco rozwiązujące swoje „nie-dziecięce” problemy. Cała historia jest bogato doprawiona znakomitymi numerami muzycznymi i tanecznymi.
Metoda Kominsky’ego
Wszystko na świecie się kończy. Tak więc życie starszego (poniżej 80 lat) aktora już się kończy. Pożegnał się już z karierą aktorską, teraz uczy aktorstwa. Smutna historia, opowiedziana z lekką ironią, że starzenie się nie jest łatwe, ale często upokarzające.
Od całkowitej beznadziei bohatera ratuje stara przyjaźń z własnym agentem. Oboje czują się samotni, ale starają się o tym nie myśleć ani o tym nie mówić. Piękno serialu polega na tym, że nie załamuje się we łzawym melodramacie, choć poświęcony jest najsmutniejszemu okresowi ludzkiego życia.
Grace i Frankie
Fabuła serialu jest prosta – podczas rodzinnego obiadu żony słyszą od mężów nieoczekiwaną wypowiedź. Wyjeżdżają i rodzina. Byłby to banalny ruch fabularny, gdyby nie 2 „ale”. Po pierwsze, mężczyźni poniżej 70 roku życia (małżeństwo od 40 lat). Po drugie, idą do siebie. Ponieważ mają „miłość” i od 20 lat. Ale są zmęczeni życiem w kłamstwie, więc planują wziąć ślub, ponieważ małżeństwa osób tej samej płci są teraz legalne (z siedzibą w Kalifornii).
Treść serialu to opowieść o tym, jak dwie kobiety już w średnim wieku, pogrążone w kompletnym szoku, próbują poradzić sobie z nową rzeczywistością. Czasami smutno to oglądać, ale przez większość czasu jest to bardzo zabawne. Takie jest przesłanie projektu – życie zawsze rzuca niespodzianki, nawet jeśli masz 70 lat. Ale to raczej powód do optymizmu, a nie depresji. Przestań jęczeć!
Koniec ***świata
Dorastająca historia na drodze. Młodzi bohaterowie, z których jeden wygląda podejrzanie jak psychopata, a drugi to dziwna dziewczyna o socjopatycznych nawykach. A ta para wyrusza w drogę, szukając dawno zaginionego rodzica.
Ale świat niesie nastolatkom wiele niespodzianek – mieszkają tu prawdziwi psychopaci i gwałciciele, można zostać pobitym za kilka litrów benzyny, a ukochani ojcowie to tak naprawdę handlarze narkotyków, którzy nie dbają o własne dzieci. Pod koniec pierwszego sezonu bohaterowie rozumieją, co publiczność domyślała się dużo wcześniej. Nie są bandytami, psychopatami i socjopatami. Są bezbronnymi dziećmi, tęskniącymi za ludzkim ciepłem.
Cień i kość
Typowa „mroczna fantazja”, którą publiczność tak pokochała po „Grze o tron”. Istnieje świat pełen nadprzyrodzonych stworzeń, które eksterminują ludzi. Dostępni są ludzie zajęci intrygami i wojnami. Główny bohater to niepotrzebny renegat, samotny, ale potrafiący uratować świat – coś takiego istnieje (tu jest to kobieta).
Z zalet serii – ciekawy świat, którego historia powoli się rozjaśnia, różnorodne postacie i doskonała sceneria. A serial przyciągnie też widza tym, że jego lokalizacja nie jest magiczną Wielką Brytanią (jak to zwykle w zachodniej fantastyce), tutaj prototypem świata jest Imperium Rosyjskie. Wyobraź sobie, że oglądasz Wojnę i pokój, gdzie Andriej Bołkoński, grany przez Ryana Goslinga, włamuje się do oblężonej Moskwy.
Strzelanie w tym samym czasie dwiema rękami z M4.
Ruch królowej
Krótka seria o genialnej szachowej dziewczynie. Główny bohater to sierota dorastająca w sierocińcu, bezużyteczna, źle dogadująca się z innymi. Jej jedyną radością są szachy. A ciągłe przyjmowanie środków uspokajających pomaga jej żyć i bawić się.
Na pierwszy rzut oka jest to kolejna opowieść o cudownym dziecku, którego zdolności są przedmiotem zazdrości wszystkich wokół. Jednak serial nie opowiada o szachach i super utalentowanej dziewczynie. To dramat psychologiczny, który stawia pytania o samotność utalentowanych ludzi, ich socjalizację.
Im więcej widz dowiaduje się o bohaterce, tym bardziej żałuje, że ta bardzo nieszczęśliwa i samotna dziewczyna uciekła z beznadziejnego cyklu turniejów szachowych i narkomanii. Bo szachy w serialu pełnią taką samą rolę jak środki uspokajające – namiastka normalnego życia i ludzkich uczuć.
Bridgerton
Pseudo-romantyczna historia naśladująca klisze romansów. On jest bogaty i dumny, ona jest niezależna i bystra. Scena to Anglia na początku XIX wieku. W pierwszej serii bohaterowie będą mówić sobie paskudne rzeczy, ale w końcu, całkiem nieoczekiwanie, zakochają się i pobiorą.
Najsmutniejsze jest to, że serial zasłynął nie tyle walorami artystycznymi, ile obsadą (wśród aktorów około połowa to czarni).
Ale jeśli spojrzysz z otwartym umysłem, prawie natychmiast staje się jasne, że seria w ogóle nie twierdzi, że jest historyczna. Porusza (i często wyśmiewa) zagadnienia typowo współczesne – seksizm, podwójne standardy, presję społeczną. Wszystko to pokazane jest z rozmachem, kostiumy bohaterów są luksusowe, a ruchy fabularne niebanalne. Koneserzy pięknych zdjęć z serialu ucieszą się.
Dom ze wzgórza
Bardzo niezwykła seria horrorów. Opowieść o rodzinie, która ma przerażające doświadczenie w starym nawiedzonym domu. Ale tylko „nieziemskie strachy na wróble” są tutaj raczej konsekwencją problemów, a nie przyczyną.
W fabule splatają się dwie rzeczywistości – przeszłość rodziny, kiedy faktycznie mieszkała w „domu na wzgórzu”. I teraźniejszość, która, co dziwne, jest jeszcze gorsza – wyszli z domu, ale nie mogli uratować rodziny, ich komunikacja sprowadza się do skandali. Wszyscy cierpią, ale nikt tego nie przyznaje.
Stopniowo staje się jasne, że „duchy” nie są tajemniczymi istotami błąkającymi się po domu i jęczącymi w nocy. Nie, horror wywołuje tu sama przeszłość, której bohaterowie nie mogą ani zapomnieć, ani zaakceptować.
Dom z kart
Frank aż do cynizmu, serial o systemie politycznym, korytarzach władzy, politykach i innych złych rzeczach. Historia zaczyna się od tego, że kongresman został „zrzucony” ze stanowiska przez prezydenta. Chociaż było między nimi porozumienie.
Ale kongresman (a to jest główny bohater serialu) nie należy do tych, którzy to zniosą. Idzie do zamierzonego celu nad zwłokami (czasem dosłownie), tylko teraz nie może mu powierzyć stanowiska sekretarza stanu, już dąży do prezydentury.
Serial poświęcony intrygom politycznym wygląda jak ekscytująca powieść kryminalna. A główny bohater jest charyzmatyczny i bezwzględny, bardziej jak seryjny morderca niż przedstawiciel politycznego establishmentu.
śmiałek
Mieszanka nastoletniego dramatu i filmu akcji o superbohaterach, ale z dobrze rozwiniętym światem i zupełnie niedziecięcymi problemami. Główny bohater oślepł jako dziecko, ale rozwinął inne zmysły, zwłaszcza słuch. Teraz dorosły młody człowiek spędza życie na pomaganiu ludziom. Ale robi to w ciekawy sposób – w dzień zgodnie z prawem, aw nocy – tworząc kompletny chaos.
Oznacza to, że oficjalnie znany jest jako prawnik pracujący w najbardziej przestępczej dzielnicy miasta. Ale w nocy „czyni” dobrze, skupiając się tylko na swoich normach etycznych, a nie na prawie. Jednocześnie nie ma supermocy, ale czuje się więcej niż zwykły człowiek. Ale nie wypuszcza laserów z oczu, nie przebija się pięścią przez ściany. Dzięki temu projekt nie przypomina bajki, ale ponurą i realistyczną historię samotnika, który postanowił zmienić świat.
Amerykański wandal
Parodia kryminałów i dziennikarstwa śledczego. Ten styl nazywa się „makyumentori” – pseudo-dokument. Akcja zaczyna się od incydentu na szkolnym parkingu – samochody kadry nauczycielskiej są okaleczone rysunkami. Wszystkie rysunki przedstawiają penisy.
Nauczyciele są wściekli, wina szybko przerzuca się na właściwego szkolnego łobuza – faceta bez króla w głowie. Został wydalony ze szkoły, aw międzyczasie dwóch innych uczniów zaczęło kręcić film śledczy. Są pewni, że wydalona osoba nie jest winna i próbuje znaleźć prawdziwego łobuza.
Oglądanie chłopaków prowadzących śledztwo to czysta przyjemność – setki wywiadów, rekonstrukcja incydentu, dokładne sprawdzenie alibi, a nawet próba stworzenia portretu psychologicznego przestępcy. W rezultacie to, co zaczęło się jako kpina z filmów dokumentalnych, przekształciło się w dość poważną opowieść o relacjach między dorosłymi a nastolatkami we współczesnym systemie szkolnym.
