Islam jest najmłodszą religią

7 min czytania
Islam jest najmłodszą religią
Zdjęcie: Dreamstime
Dzielić

Mahomet był arabskim religijnym przywódcą społecznym i politycznym. Z jego osobowością związany jest początek nowej religii, jaką stał się islam w VII wieku. Według muzułmanów Mahomet był prorokiem natchnionym przez Allaha, by głosić i potwierdzać monoteistyczne nauki Adama, Abrahama, Mojżesza, Jezusa i innych proroków.

Półwysep Arabski zajmuje powierzchnię ponad 2,5 mln km². Rozciąga się między Morzem Czerwonym, Morzem Arabskim i Zatoką Perską. Już w starożytności Arabia była skrzyżowaniem ważnych szlaków handlowych, które prowadziły z Cesarstwa Rzymskiego, Egiptu i Abisynii. Oparta na handlu Mekka rosła w krainie zwanej Hijaz. W mieście tym rozwinął się także ośrodek kultu związany ze świątynią Al-Kaba, która według legendy została stworzona przez Adama, a następnie odbudowana przez proroka Abrahama i jego syna Izmaela. Wewnątrz znajduje się Czarny Kamień, pierwotnie poświęcony przedmuzułmańskim bogom.

Chociaż chrześcijaństwo i judaizm miały silny wpływ na Półwysep Arabski, wiele miejsc, w tym Medyna, nadal wierzyło w wielu bogów. Wiara w różnych bogów pomogła także każdemu plemieniu arabskiemu zachować własną tożsamość, stąd ograniczony wpływ chrześcijaństwa i judaizmu.

Muhammad (Muhammad ibn Abd Allah ibn Abd al-Muttalib) urodził się w Medynie około 570 r. Jego narodziny zbiegły się z okresem kryzysu wewnętrznego i religijnego w Arabii. Mahomet był synem Abd Allaha ibn Abd al-Muttaliba i Aminy bint Wahb. Jego ojciec pochodził z klanu Kurejszytów (Banu Haszim) i zmarł przed narodzinami syna. Oczywiście rodzina Proroka nie była bogata, ale opiekowała się świątynią Al-Kaba.

Jednak jego matka zmarła, gdy Mahomet miał sześć lat. Wychowywał go dziadek, a następnie wuj Abu Talib, który był kupcem. Dało mu to możliwość towarzyszenia wyprawom handlowym do innych krajów, gdzie poznał inną kulturę i inne podejście do religii.

Abstrakcjonizm – sztuka niezrozumiała? Wyjaśniamy…
Abstrakcjonizm – sztuka niezrozumiała? Wyjaśniamy…
6 min czytania

Po ślubie z zamożną wdową Khadija, z którą pracował, jego sytuacja materialna poprawiła się na tyle, że mógł poświęcić czas na kontemplację religijną. Pewnej nocy w roku 610, podczas pobytu na górze Hira w pobliżu Mekki, miał doświadczyć pierwszego objawienia. Według historii Mahometa ukazał mu się archanioł Gabriel (Jibril) i przekazał mu pierwsze wersety Koranu. Te objawienia miały towarzyszyć Mahometowi do końca jego życia.

Przesłane słowa brzmiały: „Głoś w imię twego Pana, który stworzył! On stworzył człowieka ze skrzepu zakrzepłej krwi! Ogłoś!”

Podstawowe zasady islamu

W związku z tym Mahomet postanowił upublicznić swoje objawienia i ogłosić je prorokiem. Przede wszystkim głosił, że jest tylko jeden Bóg (Allah) i że Sąd Ostateczny czeka na wszystkich. Ponadto sformułował podstawowe obowiązki wyznawcy islamu (poddanie się woli Allaha), a mianowicie: modlitwę, wiarę w jedynego Boga oraz pomoc sierotom i ubogim. Podkreślał również równość wszystkich przed Bogiem, czyli Allahem (Bogiem Jedynym). Głównym celem Mahometa był powrót do pierwotnej religii Abrahama, która jego zdaniem została zniekształcona.

Islam
Zdjęcie: Saleem Bhimji | Dreamstime
Dla Mahometa Jezus nie był Mesjaszem, ale kolejnym prorokiem posłanym przez Boga, by głosić prawdy monoteizmu. Dlatego Mahomet uważał, że wiara w Trójcę jest zaprzeczeniem monoteizmu, z kolei uważał judaizm za zbyt zrytualizowany. W ten sposób jego nauki stały się trzecią ścieżką, która przekształciła się w drugą najczęściej stosowaną religię na świecie.

Treść objawień została spisana w formie księgi zwanej Koranem. Muzułmanie wierzą, że jego treść odzwierciedla słowa wypowiedziane przez Allaha i jest dowodem Jego działań na Ziemi. Składa się ze 114 rozdziałów zwanych surami.

Stonehenge – angielski strażnik tajemnic
Stonehenge – angielski strażnik tajemnic
3 min czytania

Tezy prezentowane przez Mahometa nie spotkały się z pozytywnym odbiorem wśród arystokratycznej części Mekki, w przeciwieństwie do biedniejszych mieszkańców miasta. To właśnie wśród mniej zamożnych szybko rosła liczba wyznawców Mahometa. Było to sprzeczne z interesami miejscowej szlachty, która czerpała zyski z pielgrzymki do Al-Kaby, gdzie czczono wówczas wielu bożków. Tymczasem Mahomet był zwolennikiem monoteizmu. Ponadto głoszone przez niego zasady równości przed Bogiem, a także wzrost liczby jego wyznawców wśród niższych warstw raniły arystokrację.

Z tego powodu Mahomet nie czuł się już bezpiecznie w Mekce, a jego żona również zmarła w 619 roku. Dlatego zmuszony sytuacją w 622 r. udał się do Jasrib (dzisiejsza Medyna, co oznacza „miasto proroka”). Wyznawcy Allaha nazywają lot Mahometa z Mekki do Medyny hidżrą. Od tego momentu lata liczone są według kalendarza muzułmańskiego i irańskiego.

Muhammad w Medynie

Nauki Mahometa znalazły w Medynie bardziej podatny grunt. Inna była też jego struktura społeczna. Jej mieszkańcy zajmowali się głównie rolnictwem, a arystokracja była słabsza. W mieście mieszkali także Żydzi, więc mieszkańcy Medyny znali pojęcie monoteizmu. W Medynie Mahomet wydał dokument, który gwarantował wyznawcom wszystkich religii szacunek dla ich tradycji. Jednak Prorok zastrzegł, że w przypadku braku porozumienia, decydujący głos będzie należał do Allaha lub jego Proroka. Problem z przyjęciem Mahometa jako proroka polegał na tym, że niektóre plemiona żydowskie zostały wygnane z Medyny.

Islam
Zdjęcie: Dmitrii Melnikov | Dreamstime
Muhammad chciał, aby islam różnił się od judaizmu, chciał podkreślić jego odrębność. Dlatego wprowadził nie trzy, ale pięć modlitw i zwracając się podczas modlitwy nie do Jerozolimy, ale do Mekki.

Liczba wyznawców Mahometa gwałtownie rosła. Medinę można uznać za pierwszą społeczność muzułmańską. Z pomocą swoich nowych wyznawców Prorok zaczął najeżdżać karawany jadące do Mekki, gdzie rządzili Kurejszyci. W 624 brał udział w kluczowej bitwie o wyłaniający się islam w Badr. W wąwozie Badr zaatakował dobrze strzeżoną karawanę zmierzającą do Mekki. Zwycięstwo i ogromny łup znacznie wzmocniły pozycję Mahometa.

Utopia to idealne miejsce, które nie istnieje
Utopia to idealne miejsce, które nie istnieje
5 min czytania

Rok później mieszkańcy Medyny zemścili się na wyznawcach Allaha i pokonali ich w bitwie pod Uhud. Mahomet został ranny podczas bitwy. Konsekwencją bitwy nie było jednak zajęcie Medyny przez zwycięzców. Dlatego Prorok mógł kontynuować swoją pracę. W 627 roku mieszkańcy Mekki zebrali znaczne siły i wyruszyli do Medyny. Chcieli zdobyć miasto, aby położyć kres działalności Mahometa. Otaczanie Medyny fosą z rozkazu proroka okazało się przeszkodą nie do pokonania dla wojsk z Mekki. Dlatego po kilkudniowym oblężeniu przeciwnicy Mahometa podnieśli oblężenie.

Po tym zwycięstwie Mahomet wysłał zaufanego Abd ar-Rahmana do miasta Dumat al-Jandal w Syrii, który poddał się bez walki i zawarł sojusz z muzułmanami. Sojusz ten został uzupełniony porozumieniem z plemionami zamieszkującymi obszar Medyny. Jednak Mahomet nie podjął działań zbrojnych przeciwko Mekce, ale udał się na pielgrzymkę, aby odprawić rytuał ominięcia Al-Kaby. Doprowadziło to do dziesięcioletniego rozejmu między Mekką a Medyną, co dało Mahometowi prawo odbycia pielgrzymki w następnym roku. W 629 pielgrzymce towarzyszyła kapitulacja Mekki, w której uznano zwierzchnictwo Mahometa. Do rodzinnego miasta wjechał 11 stycznia 630. Zrobił rytualną rundę Al-Kabah, pokazując tym samym, że zamierza szanować lokalne tradycje. Jednak w samej świątyni zniszczył obrazy przedstawiające dawne bóstwa.

Działania Mahometa doprowadziły do ​​rozszerzenia jego suwerenności na większą część Arabii. Medyna stała się polityczną stolicą państwa muzułmańskiego, a Mekka religijną. Oczywiście nie wszystkie plemiona od razu przyjęły islam. Mahomet dał ochronę w zamian za wsparcie, bez konieczności przejścia na islam. Jedynym obowiązkiem było zapłacenie podatku Medina. Liczba wyznawców muzułmańskich stale rosła.

Dlaczego niebo jest niebieskie?
Dlaczego niebo jest niebieskie?
5 min czytania

Mahomet zmarł 8 czerwca 632 w Medynie u szczytu swej potęgi, nie pozostawiając potomków. Po jego nagłej śmierci ustanowiono rangę kalifa, czyli następcę Proroka. Pierwszym kalifem był Abu Bakr, który był ojcem jednej z żon Mahometa. Po śmierci zięcia powiedział do wyznawców żałoby:

„O ludzie! Jeśli czcicie Mahometa, Mahomet nie żyje; jeśli czcicie Boga, Bóg żyje.”

Mieszkańcy Medyny i Mekki właśnie wybrali Abu Bakra na następcę Wysłannika Boga. W ten sposób powstał pierwszy kalifat, czyli państwo islamskie, którego przywódcą był kalif. Początek trwającej ponad 100 lat ekspansji terytorialnej Arabów wiąże się z panowaniem Abu Bakra. W tym okresie Arabowie opanowali w szczególności Imperium Perskie, Egipt, Cypr, Armenię, Maghreb i wreszcie Półwysep Iberyjski. Ekspansja zakończyła się dopiero, gdy Karol Młot pokonał Umajjadów w bitwie pod Poitiers w 732. Jednak rekonkwista w Hiszpanii trwała do 1492 roku.

Ocena artykułu
0,0
Ocen: 0
Oceń ten artykuł
Ratmir Belov
Proszę napisać swoją opinię na ten temat:
avatar
  Subskrybuj  
Powiadamiaj o
Ratmir Belov
Przeczytaj inne moje artykuły:
Zawartość Oceń to Komentarze
Dzielić