Niet elke attractie kan je laten glimlachen of behagen met de schoonheid van architectuur. Sommige plaatsen daarentegen zijn schokkend en veroorzaken tranen. Deze omvatten een van de meest verschrikkelijke Poolse bezienswaardigheden – het concentratiekamp Auschwitz.
Oorspronkelijk was het een gevangenis voor politieke gevangenen, maar al snel veranderde het in een echte doodsfabriek. Volgens historische documenten zijn hier tot 2 miljoen mensen vermoord, waarvan de meeste Joden.
Ondanks het feit dat de nazi’s, op de vlucht voor het Rode Leger, probeerden alle sporen van hun wreedheden te vernietigen, overleefde een deel van het eerste concentratiekamp het nog. Auschwitz, ‘welkom’ met de leer dat arbeid het enige is dat kan bevrijden, staat nu voor 30 blokken. Voorheen waren er meer dan 300 kazernes, 5 gaskamers, een crematorium.
In een van de gewonde kamers werd een historisch museum geplaatst. UNESCO, die de titel van historisch monument toekent aan het concentratiekamp, probeerde alle hints van de betrokkenheid van Polen bij de oprichting ervan te vernietigen. De muren van Auschwitz bevatten nog steeds vreselijke voorwerpen: schoenen, kapotte brillen, koffers en plukjes mensenhaar.
Iedereen kan de executiemuur zien, waar gevangenen werden neergeschoten, maar het wordt niet aanbevolen voor bangeriken om deze plek te bezoeken. Ook in de muren van het kamp is een documentaire te zien over de wreedheden van de nazi’s. En aan het einde van de rondleiding vermelden ze de namen van degenen die het concentratiekamp niet levend hebben verlaten.
Op 3 kilometer van het ene kamp kreeg het de opdracht om er nog een te bouwen – Auschwitz II. Het verscheen toen Hitler overging van de vernietiging van politieke gevangenen naar bloedbaden. Meer dan de helft van de meegebrachte Joden werd direct naar de gaskamers gestuurd. Het was bijna onmogelijk om deze plek levend te verlaten.
Bezoekers kunnen naar de tweede verdieping van het centrale gebouw. De uitkijktoren, van waaruit ooit de nazi’s het werk van hun gevangenen gadesloegen, biedt uitzicht op de omgeving van het kamp. Het achterste deel is gekozen om een ongewoon monument te creëren: het is bedekt met inscripties in 20 talen.
De terugtrekkende Duitsers vernietigden het grootste deel van het kamp, maar het uitgestrekte gebied, omheind met prikkeldraad, getuigt het best van de omvang van de Holocaust. Deze plek is angstaanjagender dan het eerste concentratiekamp, dus er zijn hier veel minder toeristen.
