Burn-out op het werk overkomt die mensen die niet werken uit roeping, maar van nature verantwoordelijk en serieus zijn.
Ze zijn gewend om hard te werken, hun taken eerlijk uit te voeren, zich zorgen te maken, zich zorgen te maken, uitstekende resultaten te behalen. Als gevolg hiervan worden ze op een dag gewoon wakker en beseffen ze een simpele waarheid: alles is ziek en weg. Ik wil niet langer het allerbeste geven, probeer het. En het gaat niet om iets of iemand. De ijver is net voorbij.
Burnout-symptomen
Volledige onverschilligheid voor hun activiteiten
Wat hij ook doet, op een gegeven moment wordt het hem allemaal hetzelfde. Hij maakt zich geen zorgen over het missen van deadlines, geeft niet om de houding van zijn superieuren, stelt geen doelen om te slagen en een bonus te ontvangen.
Natuurlijk zijn er werknemers die in eerste instantie onverschillig staan tegenover hun taken, maar wanneer een werknemer er uitgestorven uitziet en absoluut nergens in geïnteresseerd is, is dit een teken van gevaar. Ook als er iets onaangenaams of ongebruikelijks gebeurt, bijvoorbeeld met zijn collega, toont de “burn-out” hier geen aandacht voor. Op het nieuws dat de moeder van zijn beste vriend is overleden, haalt hij alleen stilletjes zijn schouders op en vraagt niet eens of er hulp nodig is.
Frequente ziektedagen
Dit is meestal het gedrag van mensen die niet willen werken, maar zich tegelijkertijd ergens officieel hebben ingeschreven. Bij elke hint van verificatie of controle worden ze plotseling “ziek” en nemen ze in de regel de maximale termijn.
Dit vereist natuurlijk een vertrouwde arts die alles goed en volgens de wet zal doen. Maar zelfs voor een gewone lokale therapeut kun je doen alsof je ziek en zwak bent met hoge bloeddruk. Hoewel er nog een andere optie is: een persoon is net een beetje verkouden, dat wil zeggen, zijn gezondheidstoestand stelt hem in staat om te werken en niet naar de kliniek te gaan. Maar hij gaat het felbegeerde invaliditeitsattest halen, waarmee hij dan thuis gaat liggen. Sterker nog, hij zoekt gewoon een extra reden om niet naar zijn werk te gaan.
Onmatigheid
Als een werknemer met mensen werkt, moet hij volgens zijn functieomschrijving beleefd en hoffelijk zijn.
Als hij echter een burn-outsyndroom heeft, praat hij als een robot en barst hij soms uit in een schreeuw. Soms krijg je zelfs de indruk dat hij ervan droomt ontslagen te worden. Dat is proberen de emoties van in ieder geval klanten aan te wakkeren. Maar in werkelijkheid zit het probleem dieper. Hij doet het onbewust. Hij werd gewoon moe van het doen van eentonig en saai werk. Als hij nu naar de baas wordt geroepen en wordt gezegd dat hij moet vertrekken, zal hij zeker niet van streek zijn.
Hoe om te gaan met burn-out op het werk?
De uitweg uit deze moeilijke situatie is over het algemeen de meest voorkomende. Om te beginnen is het goed om er even tussenuit te gaan. U kunt vakantie opnemen en daarvoor bovendien met ziekteverlof gaan. Het is belangrijk om meer tijd te hebben. Dit is nodig om over de situatie na te denken en een weloverwogen beslissing te nemen.
Als een persoon echt zwaarte en emotionele leegte voelt, is het echt beter voor hem om te stoppen. Het is onwaarschijnlijk dat hij iets met deze instelling zal hebben. Misschien moet hij iets anders proberen. Veel mensen werken immers niet in hun specialiteit en hebben letterlijk een hekel aan hun baan. Is het het waard om zo te lijden, zelfs als het lichaam schreeuwt dat genoeg genoeg is?
Burn-out op het werk is dus helemaal niet eng. Een aanzienlijk aantal mensen passeert het, vooral vertegenwoordigers van beroepen als leraren, artsen en wetshandhavers. Je moet jezelf en anderen niet kwellen, maar het is beter om te proberen het werkterrein te veranderen. Wie toch besluit dit te doen, verwijt zichzelf dan maar één ding: niet eerder vertrekken.
Preventie van burn-out op het werk moet tijdig worden uitgevoerd.
Burnout-test
Hoe onafhankelijk te begrijpen dat we echt opgebrand zijn? Het is noodzakelijk om de syndromen te groeperen, zoals Natalia Agafonova, een businesscoach en een expert op het gebied van persoonlijke effectiviteit, uitlegt, dit zal dienen als een soort test voor professionele burn-out.
- Ten eerste is dit onredelijke vermoeidheid, het lijkt erop dat ze genoeg slaap hebben gekregen, het lijkt erop dat ze rustten. Maar vermoeidheid is een beschermende functie van het lichaam om die acties uit te voeren waarin we geen interesse meer hebben.
- De tweede is fysieke verdrinking. De zogenaamde “net opgestaan - al moe”.
Dit is de reactie van de hersenen op het feit dat de hersenen het beu zijn om hun directe functie uit te voeren. Dit geldt vooral voor mensen in ondersteunende beroepen. Onvoldoende slaap, wanneer de hersenen niet stoppen met werken en we al wakker worden met een emotionele overbelasting.
Als slaapgebrek chronisch wordt, is medische raadpleging noodzakelijk. Om te beginnen zijn meditatieoefeningen geschikt. Als u begrijpt dat er psychosomatische indicatoren verschijnen – kortademigheid, misselijkheid, duizeligheid, trillen – dit is de reactie van het lichaam. Je moet tegen jezelf zeggen dat je moet stoppen.
Emotionele symptomen van burn-out op het werk
Ons lichaam heeft niet genoeg kracht voor zelfexpressie – cynisme met betrekking tot werk, we “pushen” ons persoonlijke leven en het kan ons niet schelen. We bedekken onszelf met excuses.
Irrationaliteit, verborgen angst, onvermogen om zich te concentreren. Schuldgevoelens, geen tijd gehad, niet kunnen, alles klopt niet, ik heb het anders nodig. Geestelijk lijden dat we proberen te maskeren, maar van binnen vormt zich een leegte. In dit geval kunnen we zelfs bij een groot aantal mensen een gevoel van eenzaamheid ervaren.
Gedragssyndromen
Bijvoorbeeld overschrijding van de werktijd met meer dan een paar uur per week. Vermoeidheid geeft ons niet de mogelijkheid om in een bepaald tempo te werken, productiviteit en effectiviteit nemen af.
We beginnen maaltijden over te slaan, compenseren met pillen, “voedingsstress – snoep, broodjes, enz.” We verliezen concentratie en focus. We beginnen vaker gekwetst te worden. In deze toestand worden we enigszins gevaarlijk voor anderen.
Of we nu als passagier of als voetganger zijn, we kunnen noodgevallen creëren.
Intellectuele syndromen
Hoe uit deze groep te bepalen dat we professioneel opgebrand zijn – we verliezen interesse in werk, in innovatie, in nieuwe theorieën. We vervelen ons, we verliezen de smaak voor ons werk.
We zoeken niet naar alternatieve manieren om een bepaald probleem op te lossen. En ons brein kiest de gemakkelijkste manier, handelend volgens het patroon, gebaseerd op eerdere ervaringen. We weigeren ontwikkelingsgebeurtenissen. We maken gewoon een kwaliteitsfoto.
Maar in feite verliezen we terrein op ten minste 2 indicatoren: snelheid en innovatie.
Sociale syndromen
De meest opvallende uiting is de afwijzing van sociale contacten. We verontschuldigen ons met werk, we initiëren werkgelegenheid. In feite gaan we naar magere relaties, emotioneel zuinig.
We onderhouden geen sociale banden, niet alleen met vrienden en relaties in het leven. Maar we beginnen ook te abstraheren van persoonlijke relaties. Ze zijn niet emotioneel gekleurd door emoties of spraak. Het lijkt ons altijd dat ze ons niet helpen, ze merken ons niet op. In feite is dit een tekort aan energie en een hulpbron die we proberen aan te vullen ten koste van andere mensen.
Preventie van het burn-outsyndroom
- We moeten stoppen en rusten.
- Om uit de burn-out op het werk te komen, moet je creativiteit toevoegen.
- Op zoek naar interessante ideeën en goedkopere manieren om interesse in uw beroep te ontwikkelen.
En als het echt krap is, moet je een beslissing nemen om je leven een andere wending te geven, om te doen waar je echt van houdt en wat je echt leuk vindt.
